SMAKELIJKE SMOSJES

Happy Food – baguette Grieks ****½

Starten doe ik in mijn go-to broodjeszaak, Happy Food. Ik bestel hier altijd een smos feta of een panini Italiano, maar voor de gelegenheid laat ik de immer enthousiaste uitbaatster mijn broodje uitkiezen. Ik krijg een baguette Grieks voorgeschoteld, een zomers broodje met feta, olijven, tomaat, komkommer, sla en yoghurtdressing. Een soort smos feta deluxe, dus. Vooral de frisse yoghurtdressing trekt me over de streep. En hoewel ik doorgaans een olijvenhater ben, pasten zelfs die perfect in het geheel. Met zijn 6,50 euro is dit een van de duurste broodjes op de kaart – slimme tactiek wel, me het duurste broodje verkopen – maar aan het begin van de maand wanneer ik nog niet te hard op mijn budget moet letten, zal ik het zeker nog eens bestellen.

Oliver’s – broodje houmous & pompoen **

Aan de andere kant van de Ossenmarkt vind je Oliver’s. Wie de altijd ellenlange aanschuifrij trotseert, wordt beloond met een uitgebreid aanbod. Volgens de medewerkster achter de toog is het broodje houmous & pompoen een absolute aanrader, waar ze me een kleintje van verkoopt voor 5 euro. Een merkwaardig herfstige aanrader bij 21 graden, als je het mij vraagt. Van de huisbereide hummus, gegrilde pompoen en zongedroogde tomaten zou ik nog kunnen genieten, ware het niet dat brokjes Oosters gemarineerde tofu mijn eetlust bederven. Ik meng graag tofu onder mijn avondeten, maar tussen een broodje pas ik er toch liever voor. Op vlak van originaliteit scoort dit broodje dan weer wel. Van ‘keep it simple’ is duidelijk geen sprake bij Oliver’s. Deze smaakcombinatie bleek een misser, maar ik kan niet anders dan toegeven dat ik nieuwsgierig ben naar de andere broodjes op de kaart.

Smoskot – broodje mozzarella pesto *

Hoewel Smoskot de dichtstbijzijnde broodjeszaak is bij ons redactielokaal, kom ik hier eigenlijk nooit. Hun broodje mozzarella pesto overtuigde me niet om daar verandering in te brengen. Het lijkt een klassieker waar je niets verkeerd mee kunt doen, maar dan moet er wel pesto te bespeuren zijn. Een smaakloze groene veeg op de bovenste helft van een slap broodje weet me niet te bekoren. Verder is het broodje – waar ik 5,50 euro voor neertelde – gevuld met veel rucola en hier en daar een schaars schijfje tomaat of plakje mozzarella.

Bagatel – broodje Italia ****

Een broodje Italia, een chique naam voor alweer een broodje mozzarella pesto. De betere soort deze keer, met een dikke en smaakvolle laag pesto op een krokant broodje. Ook de tomaat en mozzarella bleken een stuk smaakvoller en waren onder minder rucola verborgen. Ja, dit broodje Italia weet, in tegenstelling tot haar soortgenoot, wel te overtuigen. Bovendien betaal je een halve euro minder dan voor zijn tegenhanger bij Smoskot. Op de kaart blinken ook allerlei warme broodjes, dus bij Bagatel zien ze me zeker nog terug om ook die uit te proberen.

‘t Winkeltje – vegetarisch broodje martino **½

Het vegetarisch broodje martino van ‘t Winkeltje is niet voor de gevoelige eters. Zelden zag ik zoveel mosterd, tabasco, augurk en fel afsmakende ui op een broodje. De eerlijkheid gebiedt me om daaraan toe te voegen dat je niet vaak vegetarische broodjes martino tegenkomt, dus veel vergelijkingsmateriaal heb ik niet. Toch kan ik niet anders dan het jammer vinden dat de smaak van de martino zelf verloren ging tussen de overheersende smaken van de rest. Waarom dan toch nog 2,5 sterren? Het uitgebreide broodaanbod van ‘t Winkeltje mag ook beloond worden. Kleine witte en lichtgrijze broodjes, zachte ronde broodjes in drie soorten en halve stokbroden, ze hebben het allemaal. Vooral het witte ronde broodje kan ik warm aanbevelen. Bovendien maak ik de wandeling naar deze zaak in de Lange Klarenstraat regelmatig en weten hun andere broodjes me wel te bekoren. Volgende keer bestel ik dus gewoon weer waar ik zelf zin in heb, een broodje aardappelsla bijvoorbeeld.

Agora – smos kaas *****

Eindigen doe ik met een buitenbeentje, de Agora. Ik was wat beteuterd toen ik er een smos kaas kreeg. Hoe kan dit alledaagse broodje je beste vegetarische optie zijn? Eén hap en ik was bijgedraaid. Zelden heb ik zo’n goede smos kaas gegeten als die van de Agora – en geloof me, ik heb al veel smosjes kaas gegeten. Een dikke plak kaas, goed veel mayonaise en groentjes die zo vers proeven dat je zou denken dat ze net van het veld komen, tussen een heerlijk broodje dat de perfecte balans tussen krokant en té krokant vond, deze smos kaas heeft alles dat een smos kaas moet hebben. Als kers op de smos is het ook nog eens het goedkoopste broodje dat ik tijdens mijn broodjesavontuur at. Ik kocht een kleintje voor 3,30 euro, en voor 5,20 euro heb je er een groot. De Agora mag dan niet de eerste plek zijn waar je aan denkt wanneer je een smosje wil kopen, de welverdiende winnaar van dit grote broodjesonderzoek is ze wel.