DWARS RECENSEERT

bibkoffie

De bib is de ideale thuishaven voor hardwerkende studenten, dat weet iedereen. Dat hard werk hand in hand gaat met vermoeidheid en bijgevolg enorme hoeveelheden koffie, weet ook iedereen, incluis UAntwerpen dat vorig academiejaar een gigantisch high-tech koffiemachien in de inkomhal van de bib op de Stadscampus liet plaatsen. Ik hoor u denken hoe geweldig dat moet zijn voor al die vermoeide studenten in drukke periodes, maar niets is minder waar. Door de ingewikkelde aard van het koffiezetapparaat moest ik met enige schaamte de hulp van een van mijn medestudenten vragen om hem aan de praat te krijgen. Ik kan me trouwens niet voorstellen hoe oudere personeelsleden het apparaat bedienen. Toen het me gelukt was een koffie te bestellen, moest ik daar maar liefst 2,70 euro voor neertellen. Ik schrok, maar ik had tenminste een tas koffie, dacht ik. Fout gedacht, de broze, kleine beker zwarte koffie stelde me diep teleur. Hij was bitter en ik kon mijn grimas niet verbergen voor de bibgangers rondom mij. Als je al te moe bent om je te concentreren op je studies, raad ik je niet aan om het koffie-automaat een kans te geven. Houd dat best voor dagen waarop je genoeg draagkracht hebt om er vijf minuten te staan.

1/5 sterren

zelfstudiepakket wiskunde

Je kent het wel, die zomerse blues die je doen hunkeren naar je tijd aan de universiteit. Je slentert nooit doelloos door de Antwerpse straten, want er zijn altijd hoorcolleges die op je wachten en als je geen les hebt, kan je studeren in de bibliotheek. Tijdens de zomer verveel ik me stierlijk en kijk ik zelfs weemoedig terug op die mooie tien maanden van het jaar. Om dat gevoel te verhelpen besloot ik een zelfstudiepakket van UAntwerpen ter hande te nemen. Na wat snuisteren in de eindeloze lijst aan voorbereidingspaketten van allerlei opleidingen, zag ik uiteindelijk het lemma wiskunde. Vanwege mijn studie Taal- en letterkunde en mijn natuurlijke afkeer voor het onderwerp, kom ik niet veel in contact met wiskundige materie: ik behaalde vorig academiejaar met veel moeite en bijlessen een tien voor statistiek. Omdat wiskunde steeds belangrijker wordt in deze groeiende wetenschapsmaatschappij, besloot ik dat het tijd was om mijn kennis bij te schaven. Het zelfstudiepakket overweldigde me mateloos met haar oneindige lijst van onderwerpen die allemaal ook nog eens genoten van een aparte onderverdeling. Verder vond ik de vormgeving van het platform ‘Aan de Slag’ enorm chaotisch waardoor het me maar liefst een half uur kostte om nog maar te beginnen aan de inleidende aanvangstest. Na die test ging ik moedig door en koos ik ervoor verder te gaan met veeltermen en vergelijkingen. Het redelijk eenvoudige onderwerp wordt uitgelegd met maar liefst 56 pagina’s aan theorie, die grotendeels bestonden uit een samenraapsel van elliptische zinnen, naamwoordstijlen en passiefzinnen. Bij nader inzien had ik beter gefocust op de inhoud van de tekst in plaats van de penibele stijl ervan. Ik behaalde namelijk een score van vier op tien op de test, waardoor de moed me volledig in de schoenen zakte. Ik probeerde al mijn moed nog samen te rapen om door te zetten, maar het is me gewoonweg niet gelukt. Je mag dat op mij steken, maar ik steek het liever op de gammele zinsconstructies die me steeds maar om het hoofd bleven slaan. Daar krijgt een mens al eens hoofdpijn van.

2/5 sterren

de Verkenningsdagen

De Verkenningsdagen zijn verschillende reeksen driedaagsen in de Hoge Rielen voor toekomstige eerstejaars. Het is de bedoeling dat die eerstejaars met een voorsprong beginnen aan hun academiejaar doordat ze tijdens de Verkenningsdagen al wegwijs gemaakt worden in het universiteitsgebeuren en er al vrienden kunnen maken. Ik ging dit jaar maar liefst twee keer mee. Ik vertrok met weinig zin omdat ik totaal geen natuurmens ben. Ik neem graag lange douchebeurten en eet graag uitgebreide maaltijden die ik in alle rust heb kunnen klaarmaken zonder eventuele muggen of vliegen te moeten ontwijken. Toch hebben de Hoge Rielen me als mens compleet veranderd. Op dag een speelde ik enthousiast mee met kat en muis, iets waar ik in Antwerpen mijn neus voor zou optrekken. Zelfs toen 
mijn – lightwash – jeansbroek vuil werd, bleef ik ongeremd doorrennen. Daarnaast deed ik mee met de workshop Griekse dans in een krakkemikkige hangar met honderd zwetende studenten en bleek ik daar geen probleem mee te hebben. Na die formatieve ervaring kan ik niet anders dan concluderen dat de Verkenningsdagen als een soort natuurlijke cleansing dienen die de eerstejaars helemaal omvormt tot echte studenten, en mij als begeleider trouwens ook.

5/5 sterren