naamgenoten aan UAntwerpen

Amber Peeters is een doctoraatsstudent Communicatiewetenschappen aan UAntwerpen. Emma Mertens is een tweede bachelorstudent Taal- en letterkunde Nederlands en Engels. Beiden zijn er op dezelfde manier achter gekomen dat ze naamgenoten hebben aan de universiteit: via mails.

Ambers studentenmailadres bevat het cijfer twee. Op deze manier zag ze al in dat zij niet de enige student was met de naam Amber Peeters. “Ik weet dat er andere mensen zijn met dezelfde naam, maar ik heb geen flauw idee hoeveel mensen. Ben ik met de twee in mijn mailadres de laatste? Of zouden er ook mensen zijn met een drie? Er is wel iemand zonder cijfer, maar voor de rest weet ik het niet.”

Emma ontdekte ook via haar studentenmail dat ze naamgenoten had, maar op een andere manier. “Voor een groepswerk moesten we elkaar voor 20 oktober contacteren. Het was ondertussen 18 oktober en nog niemand had contact met me opgenomen.” Tenminste, dat dacht Emma. Voor de zekerheid stuurde ze een mail naar haar groepsgenoten. “Toen bleek dat ze mij al lang probeerden te bereiken. Ze hadden een mail gestuurd naar de verkeerde Emma Mertens. Zo ben ik uiteindelijk toch nog op tijd in contact gekomen met mijn groepsleden.”

Amber werd eveneens bijna niet op tijd betrokken bij een belangrijke taak. “Tot twee weken na de aankondiging van onze bachelorproef had ik nog nooit een e-mail gekregen met verdere informatie.” Na wat rondvragen, bleek dat die twee weken mails werden gestuurd naar de verkeerde persoon. “Waarschijnlijk heeft de mentor gewoon altijd ‘voornaam.achternaam@student.uantwerpen.be’ ingegeven om een mail te versturen. Wanneer iemand dat met mijn naam doet, komt die persoon niet bij mij uit, maar bij iemand anders. Een andere Amber Peeters was dus de hele tijd op de hoogte van wat er aan het gebeuren was.” Een mail naar haar mentor later kreeg Amber gelukkig de informatie die ze nodig had om aan haar proef te beginnen.

Mails ontvangen die aan jouw naam zijn geadresseerd, maar totaal onduidelijke informatie bevatten, kan heel verwarrend zijn. Emma en Amber maakten het gelukkig nog niet heel veel mee. “Het is wel verassend dat ik dat pas na een jaar meemaak”, zegt Emma, die al eerder naamgenoten had verwacht. Amber maakte het vorig jaar eenmaal mee. “Ik kreeg een mail van een kennis die ook doctoraatsstudent is, maar ik denk dat het naar een andere Amber Peeters was bedoeld. Het ging over je aanmelden op het platform JoHi. Ik snapte helemaal niet waar het over ging.”

Amber vertelde ook over de ervaringen van haar zus, Laura Peeters. “Laura is een veelvoorkomende naam in combinatie met de achternaam Peeters. Zij studeerde aan de Karel de Grote Hogeschool en had in haar e-mailadres zelfs het cijfer vijf.”

De universiteit lijkt nog niet op de hoogte te zijn van het probleem. “Ik weet ook niet goed of e-mailadressen worden afgesloten wanneer je niet meer studeert”, zegt Amber. “Wanneer dat niet gebeurt en er blijven meer mensen met de naam Amber Peeters starten aan de universiteit, zouden ze dan nummers blijven toevoegen aan de adressen of sluiten ze die af zodat ze opnieuw kunnen beginnen?”

Dat Amber en Emma naamgenoten hebben, verbaast hen niet. “Ik heb altijd een naamgenoot gehad op school. In het middelbaar zaten er wel drie mensen met de naam Emma Mertens”, legt Emma uit. “Ik had wel verwacht dat ik naamgenoten zou hebben, omdat mijn naam niet zo speciaal is”, verklaart Amber. “In de lagere school en in het middelbaar heb ik wel al met verschillende Ambers in de klas gezeten. Niet met dezelfde achternaam, maar wel met dezelfde voornaam. Nochtans is mijn achternaam nu ook niet zo speciaal.” In België zijn er volgens Statbel 30.897 mensen met de achternaam Peeters, de meest voorkomende achternaam. Peeters wordt gevolgd door Janssens, Maes en Jacobs. Mertens staat op de vijfde plaats met 17.803 mensen. Amber deelde in 2019 haar voornaam met 7.373 andere mensen, terwijl er 17.972 personen rondliepen met de voornaam Emma.

Modenamen zijn de reden dat zoveel mensen hun naam delen. Dat zijn namen die populair worden omdat veel ouders ze mooi vinden en ze daarom aan hun kinderen geven. Vroeger was het anders: kinderen werden toen vernoemd naar familieleden en hadden vaak twee namen die afkomstig waren uit de Bijbel. In België is het voor ouders toegestaan om hun fantasie te gebruiken bij het kiezen van een naam voor hun kind, zolang de naam niet kwetsend is en niemand ermee kan worden geplaagd, al zijn er nog wel eens namen die aan de controle ontglippen. Dat zijn faamnamen, combinaties van voor- en achternamen die een komische insteek hebben, bijvoorbeeld Sonne Straal en Mat Ras.

Ondanks dat ze hun naam moeten delen met veel andere mensen, zijn Amber en Emma wel tevreden met hun naam. “Ik zou misschien een uniekere naam willen, maar het is niet dat ik super teleurgesteld ben”, zegt Emma. “Ik zou geen andere naam willen. Het is vrij basic, maar dat ben ik ook”, lacht Amber. “Maar de universiteit mag wel iets doen aan de misverstanden die ontstaan bij mails.” Ze biedt een oplossing: een afkorting van de richting vermelden in e-mailadressen van studenten. “De kans is vrij klein dat er meerdere mensen met dezelfde naam in één richting zitten.”

Dat ik mijn naam nog niet deel met andere studenten, stelt me gerust. Ik krijg geen persoonlijke mails van een naamgenoot te lezen, groepsgenoten weten me te vinden en ik zal over een jaar tijdig met de nodige informatie (hopelijk) aan mijn bachelorproef kunnen beginnen. Van de schaamte die Amber en Emma soms moeten voelen, blijf ik gespaard.