Arenbergse regenboogwereld

Wat er aan mij als creatief en intelligent wezen nog het meest ontbreekt in deze geïsoleerde, hersenafstompende manier van leven, is de inspiratie en de frisse blik die ik haal uit culturele uitstapjes. Het zien van andermans kunstzinnige uitspattingen brengt bij mij doorgaans een al dan niet kortstondige aha-erlebnis teweeg, waardoor ik er voor even vast van overtuigd ben dat ik de Mona Lisa kan upgraden of het warm water zou kunnen heruitvinden. Nu zit ik hier, zonder fontein van inspiratie en met een gebrek aan intellectuele overmoed. De enige uitstap die op mijn agenda vastgepind staat, is een vijfvoudig bezoekje aan Antwerp Expo, en laat ons zeggen dat een “Eureka!” achteraf iet of wat vijgen na Pasen is.  

Gelukkig opende Arenbergschouwburg zijn deuren voor studenten die net als ik wel weer een roze bril zouden kunnen gebruiken om naar de stapels cursussen te kijken. Het gebouw verwelkomt me al vanop straat met de slogan “Ge zijt zo schoon als ge lacht”. Straf dat ze dat door mijn mondmasker konden bespeuren, maar ik moet zeggen, het stemt me meteen opgewekt aan het begin van mijn blokdag. Bij het binnengaan waan ik me in een regenboogwereld en een mengelmoes van goed ogende interieurs. Na registratie leiden aanwijzingen me richting BarBrut, een van de foyers in het theaterhuis die opvalt met zijn felle kleuren en vooral met zijn knalroze metershoge ladderstoelachtige installatie. Laten we ons inbeelden dat het een uitkijkpost is waar een strenge ouwe vent voortdurend zit te controleren of ik nog aandachtig studeer. Ik neem plaats in de zaal en pak mijn spullen uit. Dagje afzien in stijl, let’s go.  

Na een poosje naar mijn scherm te turen, besluit ik de benen eens te strekken. Tegenover de in- en uitgang van BarBrut staat een toog vol met koffie en thee en een koelkast met frisdrank. Ik kijk al uit naar mijn deugddoend koffietje om een uur of twee. Wie trouwens meer into the fancy lattes is en geld te veel heeft, vindt ook zeker wat wils bij enkele hippe koffiebars in de Theaterbuurt. Soit, weer aan het werk, volgens de imaginaire toezichter duurt mijn pauze al lang genoeg. Ik vul mijn waterfles nog bij aan de watertank in de hoek van de zaal, achter de felroze uitkijkpost, en ga verder aan het werk.  

Even later moet ik nodig naar het kleinste kamertje van het gebouw. De gang die me daarheen leidt, hangt vol met schilderwerken van de kunstenaar MATT, kleurrijk en humoristisch. Da’s dan een museumbezoekje en een blokdag ineen. De wc zelf was niet zo bijzonder; in vergelijking met de rest van het interieur kon hij best wel een lik verf en een dosis absurditeit gebruiken.  

Hoewel er de laatste tijd uit theaterhuizen als deze niet al te veel naar buiten is gekomen, was het personeel hier al druk in de weer. Af en toe zag je wel iemand passeren en de zalen in- en uitlopen. Op het moment van mijn bezoek was er ook merkbaar iets te doen in de Blackbox, een van de kleinere zalen van Arenberg. Om de zoveel tijd werd de stilte in de studiezaal overstemd door een applaus. Voor mij niet per se storend, ik neem het op als motiverend schouderklopje.  

Of je er tienen door gaat scoren of niet, de Arenberg is ongetwijfeld een van de kleurrijkste en opbeurendste plekken waar je kan belanden tijdens de blok. Van mij krijgt ze een 8 op 10. En die koffie om twee uur? Die heeft gesmaakt. 

Informatie over STUDY360 vind je op deze site. Adres is Willem Tellstraat z/n, 2000 Antwerpen.