sportief sprookje

Humans of UAntwerpen

27/02/2020

Kunstenaar of topsporter, bejaarde of ondernemer, geen enkele soort ontspringt de dans. Je wordt op een dag wakker met de intense drang om je aan Universiteit Antwerpen in te schrijven. Het gevolg: zoveel vreemde vogels dat het uitzonderlijk wordt om normaal te zijn. Elke maand zetten wij een bijzondere student in de kijker.

Er was eens… een jonge Marion Decrop, wier ouders wilden dat ze aan sport deed, liefst een waarvoor ze niet te ver moesten rijden. Braaf schreef Marion zich in bij een jiujitsuclub in de buurt. Daar bleef ze trainen, tot in 2015 de gebroeders Lodens, bekend in de competitiewereld, een duo system training kwamen geven in Bredene, Marions thuisstad. Toen daar haar talent doorschemerde, werd ze uitgenodigd om te trainen bij de nationale bondscoach in Antwerpen. Van het een kwam het ander: onlangs sleepte Marion goud op het WK U21 en de prijs voor de Topsportstudent van het Jaar 2019 in de wacht. Ze lacht wanneer ze het vertelt. “Ja, nu moeten mijn ouders alsnog door heel België rijden.”

 

in een land hier ver vandaan

De studente Biomedische Wetenschappen weet dat ze geen typische student is: “Soms weet ik niet hoe ik het allemaal doe, het is vooral véél plannen. Bijna elke avond train ik, minstens vijf keer per week. Daardoor mis ik de feestjes, maar ik kan gelukkig geregeld met mijn vrienden gaan eten. Ik voel me niet geïsoleerd, hoewel ik merk dat ik in een apart wereldje zit.”

Zo reist Marion van hot naar her. “In november was ik in Abu Dhabi. Ik had hooguit twee dagen om wat van het land te zien. Het merendeel van de tijd zat ik in een sporthal. Dat is altijd zo. Ik kom in allerlei landen, maar veel cultuur kan ik niet opsnuiven. Dat vind ik wel jammer." Niet dat het allemaal kommer en kwel is: “Op zulke reizen maak je snel vrienden. Hen zie ik niet vaak, maar telkens wanneer ik ze weer zie op wedstrijden, is het alsof er geen tijd verstreken is.”

 

draken te verslaan: selectieprocedures

“De prijs kende ik, maar ik was toch verrast toen ik een paar weken geleden een mail kreeg dat ik genomineerd was voor Topsportstudent. Ik heb het stemformulier enkel naar mijn vrienden gestuurd; zij hebben vooral campagne voor mij gevoerd. Geweldig, toch?" (lacht) "Meer dan eer win je er niet mee, maar dat is ook leuk.”

De 'Ere-Rector Francis Van Loon'-award is niet het enige waarmee Marion zich bezighoudt. “2020 is het selectiejaar van de World Games. Daarvoor gekozen worden is écht niet evident, maar ik ga mijn uiterste best doen. Ik weet het pas in oktober of november, dus ik heb nog tijd om te trainen. Verder wil ik het natuurlijk ook goed doen in mijn studie.” Mogen de prijzen en de punten een lang en gelukkig leven leiden bij Marion!