de wet van de vruchtbaarste?

Is kinderen krijgen een recht? Ik weet het niet. Maar wat wel vaststaat, is dat sommige ouders er zelfs niet in slagen om voor zichzelf te zorgen, laat staan hun nakomelingen een behoorlijke opvoeding te geven. En dan heb ik het niet enkel over mensen in de marge van de samenleving, maar ook over ouders met psychische problemen bijvoorbeeld. Daar kunnen die ouders natuurlijk vaak niets aan doen, maar het welzijn van het kind gaat voor. Het moet voor mensen die geen kinderen kunnen krijgen op een natuurlijke wijze frustrerend zijn: de eindeloze psychologische testen, adoptieformulieren, doktersgesprekken over of ze al dan niet in aanmerking komen voor het ouderschap, enzovoort. En dat terwijl er bij ouders, die toevallig wel het geluk hebben vruchtbaar te zijn, pleegzorg voor de deur staat om hun kinderen weg te nemen omdat ze niet kunnen opgroeien in een veilige en gezonde omgeving.

Het is uiteraard niet te voorspellen wie een goede ouder zal worden en wie niet. En natuurlijk kunnen ‘goede’ ouders ook probleemkinderen voortbrengen. Het is waarschijnlijk dan ook geen goed idee om een wet in te voeren waarin het mogelijk is om toekomstige ouders te verbieden kinderen te krijgen. Maar als ouders er na de juiste ondersteuning – want die ondersteuning verdienen ze vooraleer er belangrijke beslissingen worden genomen – nog steeds niet in slagen voor het welzijn van hun kind in te staan, vind ik het bijvoorbeeld geen slecht idee om hen sterk af te raden, of eventueel zelfs te verbieden, om (nog) kinderen ter wereld te brengen. Een vruchtbaar lichaam betekent niet per se een vruchtbare geest.