Enkele weken geleden trok ik met veel zin en hoge verwachtingen naar de Bourlaschouwburg. Ter gelegenheid van de laatste opvoering van de voorstelling Yellow. The Sorrows of Belgium II: Rex, geregisseerd door Luk Perceval en uitgevoerd door NTGent. Ik nam plaats in een roodfluwelen stoel op het eerste balkon. Ik had de korte inhoud gelezen op de website van Toneelhuis: die beloofde me het verhaal van een nieuwe generatie jonge Belgen, die droomt van een eengemaakt rijk onder het nationaalsocialisme van Adolf Hitler. Ze zijn conservatief, antiliberaal, antimarxistisch en racistisch. Léon Degrelle is een van hen.

Zijn we met te veel? Sinds die verdraaide acht miljard mensen weerklinkt het thema overbevolking meer en meer in de gesprekken aan de koffietafel. Fons Jena was ons voor: in 2021 kwam We zijn met te veel uit, een boek dat uiteenzet wat overbevolking is en wat we eraan kunnen doen.

De blok doorkomen doet ieder op zijn eigen manier. De een wandelt als een gek rondjes door zijn kot, de ander giet Red Bull achterover alsof zijn leven ervan afhangt en ondertekende theeliefhebber drinkt – uiteraard – thee. Maar welke thee drink je op welk moment voor een optimale examenprestatie?

dwars slijpt het virtuele fileermes en gaat langs de graat van boeken, films, series, games, muziek, theater, haarproducten en rubberen eendjes. Op dinsdag 20 december ging ik, gewapend met mijn fotocamera, naar het kerstconcert Boogie Winter Wonderland van Universitair Koor Antwerpen om me volledig onder te laten dompelen in een winterse sfeer.