Studeren in Vlaanderen: zitten en zwijgen!

Campus Lawijt
01/10/2003
🖋: 
Auteur extern
Valentijn De Boe

In een andere, grotere studentenstad met meer prestige en hier niet eens zo ver vandaan, vergelijken studenten hun rector wel eens met Napoleon. Meer dan 40% van de hele Vlaamse studentenbevolking wist deze ‘il Magnifico’ handig aan zijn heerschappij te onderwerpen en thans werkt hij aan de bestendiging van zijn macht. Zijne Doorluchtigheid weigert immers consequent elke vorm van reële studenteninspraak in de Katholieke Associatie die hij creëerde en opperde bovendien om de verkiezingen van de rector te vervangen door een assessment-procedure. Niet onlogisch dat men zulk een figuur al snel keizerlijke neigingen toedicht.

Aan de Universiteit Antwerpen vergelijken studenten hun rector niet met Napoleon. Aan de Universiteit Antwerpen hangt een ijselijke stilte bij het begin van dit academiejaar, in de verte ruist slechts stilletjes de Stroom. Inderdaad, op de een of andere manier is de traditionele studententoespraak bij de traditionele opening van het, naar aloude traditie, elk jaar met veel traditionele en zwollige poeha te openen academiejaar uit het programma geschrapt. Slechts na lang aandringen werd de studenten een aalmoes toegeworpen. Vijf minuutjes om gezichtsverlies tegen te gaan.

 

Ik moet eerlijk toegeven dat ik nog nooit getuige heb mogen zijn van die studententoespraak. In Leuven wordt die wel elk jaar gepubliceerd en meestal gaat het om nogal scherp geformuleerde teksten, een gezond rondje rector-bashing waarbij ‘s mans beleid eens flink op de korrel wordt genomen. Traditioneel klinkt er dan altijd wat gegeneerd voetengeschuifel vanop de bankjes van de hoogwaardigheidsbekleders.

 

In Antwerpen heeft men blijkbaar wat genoeg van dat gênante gedoe. Of vreest men misschien een studentikoze sneer naar het associatiegeknoei dat nog altijd in nevelen van mysteriositeit gehuld blijft? Feit is dat de inbreng van de student blijkbaar ongewenst is, en dat is geen Antwerps, maar een Vlaams zeer.

 

Misschien gaan die studenten ook zelf niet helemaal vrijuit. Een enquête van de Vereniging Vlaamse Studenten bracht aan het licht dat ondanks alle inspanningen niet eens de helft van de betrokken studenten ook maar het flauwste benul heeft van wat BaMa en associatietoestanden nu concreet voor hen gaan veranderen. De communicatie met de basis is erbarmelijk, de teksten zijn hermetisch en de bevoegde minister incompetent en visieloos.

 

Niet echt vrolijk om het jaar mee te beginnen, maar wie nood heeft aan een portie vrolijke peptalk moet zijn/ haar licht maar gaan opsteken op de academische openingszitting van dit jaar. U bent vriendelijk uitgenodigd, en als u stil en braaf bent, krijgt u achteraf misschien een drankje. Weet u wat ik nog het treurigste vind? Dit tekstje moest geschreven worden door een student uit Leuven.

 

 

Valentijn De Boe
www.kabaal.org, niet voor meelopers