In het decembernummer van dwars stond een opiniestuk van een persoon waarvan de naam – gelukkig maar – bekend is bij de redactie, en waarin de anonieme betrokkene betreurt dat men in het kader van het “actief pluralisme” van deze universiteit de kruisbeelden uit de leslokalen op de Stadscampus heeft verwijderd. Dat is volgens de schrijver-zonder-naam blijkbaar heel erg, voor ons en voor Jezus zelf, maar goed voor de christenen omdat het christendom clandestien “wat beter tot haar recht” komt.
Dat laatste is de christenen zeker gegund en de nostalgische toon waarmee de auteur het heeft over de geneugten van de aanwezigheid van een manspersoon in doodsnood aan de muren van een klaslokaal roepen bij de eveneens anonieme schrijver inderdaad mooie herinneringen op aan lang vervlogen dagen. Maar waarover gaat het eigenlijk?
Natuurlijk had de oude UFSIA kruisbeelden aan de muur, dat was een katholieke universiteit en daar hangen ze aan de muren wat ze willen (als de symbolen maar katholieke zijn). In een actief pluralistische universiteit is het allemaal een beetje moeilijker: daar moet je eerst grondig nadenken wat je doet. Een kruisbeeld alleen kan natuurlijk niet, dat zal wel duidelijk zijn. Maar wat dan wel? Eén mogelijkheid is natuurlijk om naast het kruis ook de symbolen van de andere levensbeschouwingen aan te brengen. Maar niet alle godsdiensten hebben dergelijke symbolen en niet alle levensbeschouwingen zijn godsdiensten: hebben niet-religieuze mensen, buiten het crèmedeglaceke van de humanisten, herkenbare symbolen? En als dat zo is, waar vinden we een muur die groot genoeg is voor alle symbolen? Actieve pluralisten kunnen toch niemand uitsluiten? Er is nog een groter probleem met het tonen van alle symbolen. Het feit zelf dat die worden opgehangen is beledigend voor de leden van al die godsdiensten die zich op de bijbel beroepen, want daar lezen we (Exodus 20:4) dat God zijn volgelingen uitdrukkelijk verbiedt om afbeeldingen te maken.
De enige optie is dan om de muren leeg te laten en dat is wat er inderdaad gebeurde. Het weghalen was overigens niet nodig geweest als de technische dienst van UFSIA niet al anderhalf jaar geleden had gedaan wat ze toen hadden moeten doen: alle kruisbeelden weghalen op de laatste dag dat die universiteit katholiek was. Maar waarom wil de schrijver van dit stuk niet dat zijn naam in dwars staat? Is hij bang dat de Sturmabteilung van het actief pluralisme de deuren van zijn bureau zal instampen om met geweld het laatste kruisbeeld van de muren te halen? Natuurlijk laat een echt actief pluralisme toe dat je in je eigen bureau hangt wat je wil. Zolang alle medewerkers op dat bureau het ideologisch of religieus volledig eens zijn, natuurlijk. Het is een beetje zoals bij roken: beleefdheid moet centraal staan. Toch geen bezwaar, collega, dat er voortaan een swastika naast het raam hangt? Actief pluralisme wil op de eerste plaats zeggen dat we allemaal in alle omstandigheden onze eigen mening mogen zeggen en dat we respect hebben voor de opinie van alle anderen. Maar dat veronderstelt wel dat we eerst heel goed weten wie er aan het woord is.
Auteur bekend bij de redactie, bij professor Geert Lernout, maar vooral bij Gert Van Langendonck.