need a (coffee)break?

dwars doorheen Antwerpen
12/03/2015

Aentwaerpe gij zeh’ gah vör mij toch de stad waar as ek zen gebore.. En als niet, dan ben je een Nederlander die hier studeert. Want dat is Antwerpen: studentenstad, maar ook modestad, koekenstad, havenstad en onze stad. De highlights van onze skyline zijn inmiddels voor iedereen al gekend. Maar voor wie eens graag van de vertrappelde toeristenweg dwaalt, weet dat er veel meer te ontdekken valt in de verborgen hoekjes en geheime steegjes van onze prachtige metropolis. Laat je met dwars meevoeren naar nog ongekende oorden en ontdek Antwerpen elke keer opnieuw. Deze keer gaan we op jacht naar fijne koffiezaakjes, lunchcafés, hippe bars. Hoe zorg je er nu voor dat je niet verzuipt in het keuzeaanbod? dwars stelt drie (ietwat verborgen) pareltjes voor.

Hoewel niet ver van de Stadscampus, is Madamoiselle Moustache een zaakje waar je nog niet omver gelopen wordt door al het studentengespuis dat tijdens de springuren een koffietje wil gaan halen. Hier geldt dan ook: fijn de tijd nemen. De inrichting is een mix van retro en curiosa. Kijk eens goed om je heen en je vindt een oude motorfiets, plastic dino’s en de leukste kaartjes en flyers aan de muur. Naast de ‘gewone’ koffie zijn er ook allerlei met-siroop-en-slagroom-en-nog-meer-varianten op de menukaart te vinden en op de behangrol aan de muur staan de lunch-suggesties voor die dag. Wij kiezen voor een Zorro (op aanraden van eigenaresse Karolien) en een Jasmijnthee. Met een fijn jazz-muziekje op de achtergrond en de zonnestralen door het grote raam is het echt een plekje om te genieten. ‘Er komt hier heel verschillend publiek’, vertelt Karolien. ‘Er komen studenten, oudere mensen, mensen alleen.’ Ze heeft de zaak zo ingericht zoals ze zelf is, naar haar eigen smaak. ‘Ik wil dat dit een plek is waar mensen graag komen, gewoon met een kop koffie en een krant, ongedwongen sfeer.’ Dat doen wij maar al te graag! Psst.. De witte chocoladetaart is gevaarlijk lekker!

 

 

In het zonnetje fietsen we richting Centraal Station en gaan we voor de volgende break naar Esco*Bar. Een ietwat drukkere zaak, vooral rond lunchtijd. Ze hebben dan ook een zeer uitgebreide kaart met ontbijt, soepen, broodjes en salades. Vooral nu met de lente op komst is het buitenterras (achterin) een heerlijke plek voor een break. Eigenaar Koen benadrukt dat zij goede koffie belangrijk vinden, maar geen koffiezaak claimen te zijn. De cappuccino en chai latte zijn echter bijna net zo lekker als de eigenaar zelf. Bovendien is het servies bij Esco*Bar ook een lust voor het oog. Je grootmoeder zou er jaloers op worden. De sfeer is ontspannen en om ons heen zitten met name twintigers en dertigers gezellig te kletsen of aan een laptop te werken. Een week later zaten we er weer, op zaterdag om te ontbijten, zalig! 

 

 

Met de cafeïne stromend door onze aderen fietsen we door naar Borgerhout. Bar Leon ligt aan een gezellig pleintje waar veel ouders met kinderen in het speeltuintje genieten van de laatste namiddag-zonnestralen. Wij hebben wel genoeg koffie op en kiezen voor een pintje en een casis-munt-limoen-limonade. Binnen is het een gezellige in- en uitloop van kleine kinderen in hippe leggings en ouders met pintjes in de hand. Aan de toog een paar vaste gasten en op de bovenverdieping worden heuse tenten gebouwd. We spreken met Bert, samen met Matthias sinds vijf jaar eigenaar van Bar Leon. ‘Dit cafe is vooral gericht op deze wijk, maar er komen ook mensen van daarbuiten. Het publiek is erg verschillend. Er komen ouders met kinderen, maar ook studenten. Onze grote troef is het terras, er is veel zon en er zijn geen auto’s.' Op donderdag en vrijdag kan er ook gedineerd worden en op zondag is er een brunchbuffet.

 

 

Het is eens wat anders dan de gewone terrasjes doen en na al die gezelligheid hebben we weer zin gekregen om verdere verborgen schatten van koffiezaakjes te ontdekken. Eerst even bekomen van de cafeïnerush, maar binnenkort mag je weer een opgewekte speurtocht naar de ultieme energieboost van ons verwachten!