musketier

Met andere zinnen
07/10/2004
🖋: 
Auteur extern
Christophe Verhoeven

Musketier

 

Net zoals in dromen
     is de wind een onwetend kind
dat met de takken van het kleine boompje speelt
           zonder te beseffen wat er zal gebeuren
                   met het blad
                   dat achteloos wordt losgerukt
en speels zijn kinderwieg verliest.

 

 

Een vogel ziet het
                 en verlost het uit zijn lijden,
een korte ruk,
breekbaar glas
             versplintert
             in de nerf
        van het dode blad.

 

 

Wij dansen een wilde dodendans,
             ritmisch als een metronoom,
de ogen gesloten als een schatkist op een zolderkamer.

 

 

Ik draai me om
         en zie het vertraagd herhaald
in het bed waarin mijn held
                     zijn degen
                                   weggeeft.

 

 

(bij het overlijden van mijn grootvader.
Christophe Verhoeven)