extra cathedra: Tom Paulus

Over het Wilde Westen, de moves van Kevin Bacon en pruimenconfituur
16/09/2014
🖋: 

Extra cathedra (vanuit de zetel) is een web-only rubriek waarin we het stof van de prof halen. dwars stelt de vragen die bij menig student al jaren door het hoofd spoken: wat zijn/haar docenten zoal op het brood smeren bijvoorbeeld. Prof. dr. Tom Paulus spitst zich toe op de film en haar geschiedenis, waarmee hij vele Taal- en Letterkundestudenten behoedt voor de femme fatales en de vluchtige vlegels, en laat geen kans op een grapje onbenut. Dé uitgelezen persoon voor ons eerste prangende vragenvuur.

Een vakantie in het Wilde Westen of aan de kust van Casablanca?

Eigenlijk is 'Casablanca' een vermomde western, dus dan kunnen we evengoed kiezen voor het echte Wilde Westen: Ah, door Monument Valley trekken op mijn trouwe ros (niet Vito!) terwijl Lee Van Cleef en Robert Ryan me op de hielen zitten en mijn veldfles met Jack Daniel's zo langzaamaan leeg geraakt...

 

Hebt u zich van een nieuwe back to school-outfit voorzien voor dit academiejaar?

Ik krijg ieder jaar weer hetzelfde te horen van de studenten: Paulus, je wordt nu écht wel te oud voor een hoodie en baggiepants. Daarom dit jaar dus strak in het pak. Met een t-shirt van de Wu-Tang Clan!

 

Uw vrouw moet het tijdens uw colleges nogal eens ontgelden. Welke actrice krijgt de eer in uw fantasieën over een filmische romance?

Mijn vrouw komt tijdens de colleges alleen ter sprake als het gaat over échte liefde. Enfin, als zij eens eventjes niet de hoofdrol speelt in mijn fantasieën dan mogen Juno Temple, Eva Green of zij met een mond gemaakt om spaghetti te eten uit 'La Vie d'Adèle' altijd auditie komen doen. (Mijn vrouw vindt al deze dames veel te jong en een typisch product van mijn midlife crisis. Omdat Lauren Bacall dood is, doe ik dan maar Juliette Binoche of Emily Mortimer.)

 

Een tweede lievelingsdoelwit is uw assistent Vito. Hebt u zelf wel hobby's naast de prentjes?

Geloof het of niet, maar ik kan een aardig stukje wielrennen en ik lees ook af en toe een boek (tegenwoordig vooral dikke Russische!)

 

Uw leven wordt verfilmd en krijgt een PG-rating. Kan het publiek zich verheugen op een actiefilm, een slapstick of een eh, typisch Europese film? Met andere woorden: mag de hele familie er heen?

Onmogelijk. Alleen al mijn vroege kindertijd verhindert de PG-rating. Ik dacht aan Bernardo Bertolucci ten tijde van 'Last Tango in Paris' als ideale regisseur voor mijn tienerjaren. Alles daarna is meer Bergman of, inderdaad, pure slapstick.

 

Met welke film op repeat kan de Amerikaanse overheid binnenkort IS-strijders breken in Guantanamo Bay?

Eender wat met Wim Willaert.

 

Geen student lacht ooit nog om wat u zegt OF u moet voortaan de soepele moves van Kevin Bacon in Footloose vlekkeloos overdoen wanneer u te laat komt.

Kevin Bacon, always. Het zal dan wel hortend en stotend zijn: een beetje zoals de intro van 'Footloose' in de sputterende auto van Romy en Michele in 'Romy and Michele's High School Reunion'. Zo zou elke road trip moeten beginnen.

 

Iedereen hoort wat u denkt OF uw volledige college wordt ter plaatse in het Duits nagesynchroniseerd (Stroheim!).

Iedereen hoort wat ik denk, maar dan alleen in de Duits gedubde versie. 'D.W. Griffith isst super-Affen-Titten-geil!' (dit is valsspelen, nvdr.)

 

Elke dag uw tanden poetsen met pruimenconfituur OF alle mail van studenten beantwoorden via handgeschreven brief.

Ik poets nu al elke dag met pruimenconfituur (rode huispruim om precies te zijn), dus de studenten kunnen zich aan post verwachten.

 

Wat is de raarste vraag die een student u stelde en wat was uw meest gênante ervaring tijdens een college?

De vorige vraag! Mijn meest gênante ervaring was toen ik tijdens een college 'Filmstijl' al Kevin Bacon-end van het podium viel.

 

En ten slotte: Wat smeert u ‘s ochtends op uw boterham?

Mijn goede voornemens voor die dag (en rode huispruim).

 

 

Foto: Deze zomer met David Bordwell (l.), auteur van Film History: An Introduction en Film Art: An Introduction.

 

Met speciale dank aan Vito Adriaensens en Samuel De Wilde voor de oorspronkelijke rubriek.