“Wat wij doen in ons leven, weerspiegelt zich in de geschiedenis.”
Het grote woord was er uit. De geschiedenis. Bart De Wever hanteerde de woorden uit ‘Gladiator’ om duidelijk te maken dat het in dezen niet alleen over de verkiezingen in Antwerpen ging, maar om iets ruimers, iets groters: Vlaanderen Vrij.
Pijnpuntje voor de Sinjoren. Gingen die verkiezingen niet over hen? Hét stad, dat waren zij, toch? Stonden zij niet al weken op de voorpagina van alle kranten? À propos, is de rest van het land dat niet kotsbeu? Pijnpuntje vooral voor de linkse Sinjoren: hun streak van 79 jaar socialisme werd doorbroken.
Dat Antwerpen geen sossenbastion meer is zullen we geweten hebben, vooral vanuit links zelf dan. Reeds diezelfde zondagavond verschenen er op Facebook verscheidene rouwmarsen voor Janssens en een rood Schoon Verdiep. Links wilde zijn verdriet betuigen, wilde zijn wens tonen dat Antwerpen vooral van iedereen bleef. Behalve van de Vlaams Belangers, uiteraard.
De Wever is fan van Jean-Marie Le Pen, van Theodore Dalrymple, van de Vlaamse leeuw. Het zijn gedachtestrekkingen die moeilijk te verwerken zijn voor de bakfietsenthousiasteling, en het is een politiek discours dat vreemd aandoet in de progressieve centrumstad. Dat Daniël Termont in De Morgen “klanken uit de jaren dertig” hoort, lijkt daarentegen compleet van de pot gerukt. Kent links het verschil nog tussen rechts en extreemrechts? Links, dat zich over het algemeen toch voorop laat staan als het gaat over een rationeel discours, schiet lustig, als een emotionele dronkaard, op alles wat beweegt, in de hoop nog eens iets te raken.
De klassieke partijen zijn allen in hetzelfde bedje ziek: dat De Wever zo populair is, counteren ze door hem te imiteren, door hem op te vrijen en hem de dag erna aan te vallen. Door ervoor te zorgen dat élk politiek interview deels over Hem gaat. Zijn discours strekt zich uit tot in de partijprogramma’s van sp.a, Open Vld, CD&V. Wat als ze zouden zwijgen, Hem zouden negeren? Elders in dwars wordt ons aangeraden Sharia4Belgium te laten voor wat het is en ons te concentreren op een minder schreeuwerig, maar daarom ook minder in het oog springend discours. Dat de opgefokte bloggers en Facebookers maar wat minder brullen, en wat meer in eigen boezem kijken. Om het nog een laatste keer met de woorden uit 'Gladiator' te zeggen: "People should know when they're conquered."