Edit.

editoriaal
27/03/2005

Onze universiteit staat ten dienste van haar studenten en doet er alles aan om ieder van ons een zo goed mogelijk academisch kader te bieden om zijn of haar mogelijkheden ten volle te ontplooien. Daar heb ik nooit aan getwijfeld.

Sinds kort echter lijkt een bepaalde categorie van studenten, de doctoraatsstudenten, uit de boot te vallen. De coördinator van de doctoraatsopleiding heeft namelijk een nieuwe functie gekregen; zijn oude taken zijn verdeeld en worden gedurende enkele uren per week gecoördineerd door iemand die elders in onze universiteit al een volwaardige job heeft.
Nu ja, binnenkort spreken we misschien niet meer van doctoraats-'studenten'. De doctoraatsopleiding zelf staat immers ook op de helling; het is de bedoeling dat zij binnen enkele jaren uitdooft. Gedaan dus met verbredende cursussen over wetenschapscommunicatie, onderwijstechnieken en zo meer. En dat terwijl de UA altijd een voortrekkersrol heeft gespeeld bij het organiseren van een dergelijke opleiding.

 

Blijkbaar schat het bestuur van onze universiteit het belang van een coördinator voor de doctoraatsopleiding niet al te hoog in. En dat is onterecht. De UA telt meer dan 800 doctorandi, en die zijn nu hun aanspreekpunt voor budgetkwesties, formaliteiten, administratieve ondersteuning enzovoort kwijt. Ik begrijp niet dat onze universiteit al deze functies liever over verschillende diensten en personen verspreidt, dan ze bij één iemand te centraliseren. 'Waar orde heerst ontbreekt talent' moet men gedacht hebben.
Hoewel ik moet bekennen dat ook ik, geconfronteerd met de huiselijke realiteit op kot of met de 'studentikoze' toestand van het dwars-redactielokaal, bovenstaande stelregel wel eens als uitweg durf hanteren, hoop ik dat het gezond verstand het alsnog haalt in deze kwestie.

 

Gezond verstand is ook wat we, na de ingrijpende veranderingen in het hoger onderwijs, verwachten van Vlaams minister van Onderwijs Frank Vandenbroucke. In een interview met hem in dit nummer leest u meer over zijn visie op het Vlaamse universitaire landschap. Daarnaast staat ook fotografie, meer nog dan anders, centraal in deze dwars. We hadden er een gesprek over met Michiel Hendryckx, en op de centerfold vindt u een persoonlijke selectie uit zijn immense foto-archief. Veel leesplezier.