dwars is in 2001 ontstaan als eerste overkoepelende vereniging van de eengemaakte Universiteit Antwerpen. Een kleine, maar enthousiaste en jonge redactieploeg engageerde zich om werk te maken van hét studentenblad van de universiteit. Van bij het begin werd er gekozen voor een professionele aanpak. Er werden computers, scanners en printmateriaal aangeschaft om de nodige redactionele taken uit te voeren.
Maar geen redactie zonder redactielokaal. Brainstormen, artikels vormgeven en nieuwe ideeën laten ontspruiten kan niet zonder over een aangepaste accommodatie te beschikken. De universiteit zorgde ervoor dat we vanaf onze tweede jaargang terecht konden in de Lange Nieuwstraat 55. Hier hadden we beschikking over een lokaal dat ruim voldoende plaats bood voor de redactionele taken en wekelijkse vergaderingen en besprekingen. Na enig opknapwerk, door de redactie verricht, begon het lokaal vaste vorm te krijgen en kwam de vaart in het pasgeboren studentenblad van de unief.
In de Lange Nieuwstraat werd ruim drie jaar hard gewerkt om van dwars een informatief en helder blad te maken. Mensen met verschillende achtergronden werkten samen en het resultaat mocht er wezen. Schrijvers, reporters, fotografen en grafici zorgden ervoor dat dwars algauw een eigen karakter kreeg en de spreekbuis werd van de Antwerpse universiteitsstudenten.
De oplage ging de hoogte in, het aantal bladzijden vermeerderde gestaag en de redactieploeg zat in het juiste ritme. dwars kreeg meer bekendheid onder de studenten.
dwars heeft steeds twee grote doelstellingen gehad. Enerzijds zorgen we voor universiteitsgerelateerd nieuws, anderzijds brengen we artikels die studenten in de ruime zin aanbelangen. Cultuur, poëzie, sport en politiek hebben steeds hun plaats gehad en zullen die ook blijven behouden in de toekomst, omdat een studentenblad volgens ons meer moet brengen dan de dagdagelijkse kommer en kwel.
Aan het einde van het academiejaar 2004-2005 kregen we te horen dat de gebouwen aan de Lange Nieuwstraat gingen worden gerenoveerd. Dankzij de inspanningen van de toenmalige hoofdredactie werd een voorlopig vervangend redactielokaal gevonden in de Kleine Kauwenberg 12. Ook hier beschikten we over voldoende ruimte om ons materiaal op te stellen, maar qua infrastructuur begonnen de problemen zich hier de kop op te steken.
Eerst en vooral merkten we dat er geen internetverbinding mogelijk was. Dit werd na verzoek opgelost door de dienst IT. Later merkten we echter dat het ook met de verwarming niet goed zat. Uiteindelijk konden we ons dankzij enkele elektrische vuurtjes warmhouden tijdens winterse lay-outnachten. De sfeer zat er na een tijdje ook hier goed in en dwars bleef maandelijks verschijnen. Tot echter het moment dat we geruchten begonnen op te vangen over een eventuele nieuwe verhuis van ons redactielokaal. We controleerden die geruchten en na wekenlange onduidelijkheid bleek dat ook de gebouwen aan de Kleine Kauwenberg zouden worden gerenoveerd. Onmiddellijk werd er door de redactie samengezeten met de verantwoordelijken van de Technische Dienst, Studentenvoorzieningen en Huisvesting van de universiteit.
Al gauw bleek echter dat we deze keer met een groot probleem zaten: de verhuis van de faculteit Politieke en Sociale Wetenschappen van Campus Drie Eiken naar de Stadscampus. In 2006 zou het gebouw de Meerminne voltooid zijn en moesten de medewerkers van de faculteit dus bureauruimtes en stockageplaatsen krijgen op de Stadscampus. Elk beschikbaar lokaal werd toegewezen en dwars viel uit de boot. In tegenstelling tot wat we dachten – dat we na de renovatie terug naar ons lokaal in de Lange Nieuwstraat konden – bleek er al een resem gloednieuwe naamkaartjes te prijken op de deurbel. Maar geen mooi etiket met de vermelding ‘dwars, studentenblad van de Universiteit Antwerpen.’
Wat volgde waren ontelbare vergaderingen, mondelinge en telefonische gesprekken met allerlei diensten van de universiteit. We hebben nood aan een eigen lokaal, dat staat vast. Het tweede semester passeerde en er kwam ondanks de vele pogingen vanwege dwars en de universiteit geen oplossing uit de bus.
Heel deze lokaalkwestie heeft zijn weerslag gehad op de werking en kwaliteit van dwars. Door het gebrek aan een vaste infrastructuur moest er wekelijks worden vergaderd op verschillende locaties, wat vooral voor communicatieve problemen zorgde. Bovendien moest ons IT-materiaal tijdelijk worden gestockeerd op koten van redactieleden, bij gebrek aan een alternatief. De grootste problemen situeerden zich echter op het vlak van lay-out en eindredactie van de artikels. De week voor het verschijnen elke avond moeten veranderen van locatie om te lay-outen, foto’s in te scannen en artikels te controleren was geen goede zaak. Dit merkten we al gauw aan de hoeveelheid kleine fouten die in de uiteindelijke versie van dwars opdoken. Door de bijkomende stress ging de kwaliteit van het blad er, vormelijk gezien, zeker niet op vooruit. Het is dan ook de verdienste van de ganse redactieploeg dat er ondanks deze uiterst moeilijke werkomstandigheden toch elke maand een nummer in de verdeelbakken lag.
Een universiteit moet jonge denkers de ruimte en kans bieden zich te ontplooien. Een onafhankelijke studentenpers is onontbeerlijk.
Voor volgend academiejaar heeft de universiteit een oplossing beloofd. We hopen u dan ook verder maandelijks te kunnen informeren met een gloednieuw nummer.