“Hebt gij uwen uitslag al gehad?” Deze vraag kwelde velen onder ons de laatste tijd. Want uiteindelijk is dit de reden waarom de meerderheid van ons verenigd is op de universiteit. Om een diploma te halen. En kom nu niet zeggen dat de helft van de studenten hier enkel vertoeft om een jaar goed te feesten.
We hebben het geluk dat we kunnen studeren in deze omgeving. En de meeste studenten beseffen dat maar al te goed. Ze zetten zich zo goed en zo kwaad als ze kunnen in voor hun studies, en zetten vaak de eerste stappen naar zelfstandigheid door te proeven van het leven op kot.
Een niet te miskennen hoeveelheid studenten zet zich daarenboven buiten de lesuren in om het verenigingsleven in en rond de alma mater te laten draaien. Activiteiten genoeg, voor ieder wat wils, keuze te over. Van debat over lezing tot filmavond, cantus of TD.
Want ondanks het feit dat we allen minstens 4 jaar lang onze broek slijten op de banken, met als gezamenlijk doel dat begeerde vel papier, zijn wij studenten een heterogene groep jongeren, met ieder eigen gedachten en verlangens. En laat het nu zo zijn dat er velen onder ons zich eens goed laten gaan, en al eens een pint teveel drinken. Maakt dat ons studenten ineens tot een massa van bierhijsende muziekkapellen? Ik denk het niet. Toch heerst deze gedachte nog bij enkelen, die niet verder kijken dan hun jarenlang geprefabriceerde mening. Het is makkelijk om een divers kleurenpalet van mensen het zwijgen op te leggen. Kap er gewoon genoeg zwarte verf over, en na een tijd zal ook het laatste kleurpigment zich moeten gewonnen geven aan de donkere stroom.
Dit moet vermeden worden. Misschien moeten we als student eens wat vaker met de vuisten op tafel slaan. Moeten we sporadisch onze stem verheffen, en onze mening klaar en duidelijk overbrengen. We hebben er de mogelijkheden voor, ook op onze universiteit. Studenten zetelen onder andere in faculteits- en studentenraden, waar ze een niet te miskennen invloed kunnen uitoefenen. Hier moeten gemotiveerde en geëngageerde studenten zetelen, die ons allen belang verdedigen. Of klinkt dit té idealistisch?
In dit nummer vind je onder andere een uitgebreid artikel omtrent de problematiek van de anonieme spermadonatie. We wierpen een CD&V parlementariër in de Leeuwenkuil en opiniestukken, proza en puzzel liggen voor u klaar. Verder ondermeer film- en muziekbesprekingen, en een gesprek met de voorzitter van het college van beheer van de universiteit over de financiering van het hoger onderwijs.