Cultuurstrook december '08

Bienvenue chez les ch'tis (2008)

Philippe Abrams, een postdirecteur uit de Franse Provence, wil maar wat graag overgeplaatst worden naar een pittoresk plekje aan de Azurenkust. De te grote ijver die hij hiervoor aan de dag legt, heeft echter een averechts effect. Phillipe wordt naar Bergues gestuurd in het grijze noorden van het land, zeg maar het Franse Limburg. Spookbeelden van alcoholisme, koude, armoede en algehele domheid suizen door zijn hoofd. De humor in deze film is dan ook het resultaat van een geslaagde confrontatie tussen vooroordelen en realiteit. Regisseur, scenarist én acteur Dany Boon maakt schitterend gebruik van clichés om ze uiteindelijk te ontkrachten. ‘Bienvenue chez les ch'tis’ is een pretentieloze, charmante en bovenal hilarische prent zoals er tegenwoordig te weinig worden gemaakt. Na een eerder geruisloze passage in de Vlaamse bioscopen krijgt dé Franse publiekslokker van 2008 een meer dan verdiende herkansing op DVD. Regie: Dany Boon Met: Kad Merod, Dany Boon en Zoé Felix

World of Goo

Meestal zijn spelletjes van onafhankelijke ontwikkelaars leuk qua idee, maar hebben ze te lijden onder een mindere afwerking. Hoge productiekosten zijn uiteraard geen garantie voor een goed spel, maar de tweekoppige ontwikkelaar 2D Boy laat met ‘World of Goo’ zien dat dit omgekeerd ook niet noodzakelijk geldt. Met een simpele opzet (bouw constructies met balletjes slijm om een afstand te overbruggen), een sobere en duidelijke grafische vormgeving en goeie kwak humor hebben ze een spel gecreëerd dat, onder het motto “easy to learn, hard to master”, zelfs mensen zal aanspreken die deze recensie overslaan omdat het over een computerspelletje gaat. Voor meer info, een demo of om 'World of Goo' te kopen (een luttele $20): www.2dboy.com

Bromberen

“Bromberen klagen en zagen dat het een lieve lust is. Ze ergeren zich aan al het slechte dat deze tijd uitspuwt en uitkotst. [...] Bromberen is de vrijstaat der malcontenten.” Dat is de omschrijving van wat je op zondag tussen één en twee uur 's middags hoort op Radio 1. Ik hou van de stem van presentator Pat Donnez en ik ben het niet altijd volledig oneens met wat de drie gasten zeggen, maar voor de rest kan ik, net als 'Bromberen', enkel klagen en zagen. Klagen dat dit programma overkomt als een samensmelting van een kleuterschool, een bejaardentehuis en het enige café in een West-Vlaams dorp, waar het vroeger beter was en later slechter, waar een mening niet onderbouwd moet zijn, zolang ze wat nodeloze emotie en nutteloze beschuldigingen bevat en minstens één iemand onderrochelt. Of zagen dat, als je de podcast via iTunes wil downloaden, er een uurlang verslag van een voetbalwedstrijd op je computer wordt gezet. Misschien zal ik het appreciëren als ik via een sonde moet plassen.

Cold War Kids

Dat ‘Loyalty to Loyalty’, het tweede album van Cold War Kids, meerdere luisterbeurten nodig heeft, mag geen verrassing zijn na hun debuut ‘Robbers And Cowards’ uit 2006. Ook de wat donkere lyrics bleven behouden: “Bodies float to the shore / Bloated purple and blue / If sharks won't get you first / Crabs will have their way with you”. Wie na het luisteren van deze plaat dacht zijn herfstdepressie - “How’s it going to feel when summer ends? / Out of money, out of friends” - te verdrinken, denkt daar dus beter nog eens over na. Dat deze Californische band zich laat beïnvloeden door blues en jazz is duidelijk te horen in de eigenzinnige drums, de klaaglijke zang van Nathan Willet en de vaak zeer minimalistische begeleiding. Tegenvallers zijn ‘Avalanche in B’ en afsluiter ‘Cryptomnesia’. Blijven over: 38 minuten goede muziek met uitblinkers ‘Mexican Dogs’ en ‘Dreams Old Men Dream’ en als buitenbeentje het vrij elektronische ‘Relief’.

‘ANTARTIK – Kunst op jouw campus’

Kunst en cultuur. Het zijn zeer vage termen, maar ze zijn wel belangrijk. Zo'n tien procent van de Antwerpse studenten is dagelijks met kunst bezig, en wordt dagelijks opgeleid tot dansers, grafici, literatuurwetenschappers, modeontwerpers, productontwikkelaars, acteurs, juweelontwerpers... Maar wat met die overige negentig procent?

De Associatie van de Universiteit en Hogescholen van Antwerpen vindt de tijd rijp dat die volle honderd procent van de Antwerpse studenten eens buitenkomt met hun creatief talent. Van 18 tot en met 21 maart organiseren ze ‘ANTARTIK – Kunst op jouw campus’, een kunst- en cultuurhappening op en rond de campussen van de universiteit en hogescholen van Antwerpen.

Het doel van ‘ANTARTIK’ is om studenten met totaal verschillende opleidingen toch te laten proeven van elkaars passie. En er wordt meteen gewerkt aan de bevordering van de cultuurparticipatie bij studenten. Heb je ideeën voor een project, of ben je reeds met één bezig? Of het nu gaat om literaire avonden, filmvoorstellingen, concerten of tentoonstellingen, ‘ANTARTIK’ omhelst het allemaal. Stap op een prof af die volgens jou helemaal mee is met je project, en contacteer Linda Schools, onze kersverse cultuurfunctionaris. Of omgekeerd: spreek als prof je studenten aan en sleur hen mee in de wereld van de creatieve mallemolen. Als je bovendien nog een idee hebt voor een niet-evidente locatie (een poëziemarathon in een laboratorium, bijvoorbeeld), dan is de kans groot dat je dromen waargemaakt worden. Linda Schools kan je bereiken op 03 820 20 90, of linda.schools@ua.ac.be.