Willen België en Nederland de wereldbeker voetbal in 2018 binnenhalen, dan moeten ze uiterlijk op 14 mei 2010 hun kandidatuur bij de FIFA indienen. Het grootste struikelblok aan Belgische zijde zijn de stadions. Tot op heden voldoet geen enkel voetbalstadion aan de vereisten. dwars maakt de voorlopige balans op: maken België en Nederland kans om de wereldbeker te organiseren over negen jaar?
Reeds in 2006 kondigde Alain Courtois, toernooidirecteur van Euro 2000, aan dat België samen met Nederland de wereldbeker in 2018 wil organiseren. Die uitspraak leek iets te voorbarig, maar toen ook Nederland zich in juli 2007 achter het project schaarde, konden beide buurlanden hun kandidatuur voorbereiden. Eind 2007 stelde Courtois het project ‘Beltomundial 2018’ voor aan de politieke en financiële wereld. In maart werden de Belgische en Nederlandse commissie, die voorheen alles afzonderlijk voorbereidden, in elkaar geschoven. Deze gezamenlijke commissie zal de kandidatuur van de Lage Landen afwerken en in mei 2010 indienen bij de wereldvoetbalbond FIFA. In december 2010 maakt die op haar beurt bekend wie de wereldbeker voetbal in 2018 en 2022 mag organiseren.
Naast België en Nederland hebben nog tien andere potentiële organisatoren hun kandidatuur ingestuurd. De grootste concurrenten voor de Lage Landen zijn Australië, Engeland en de gezamenlijke kandidatuur van Spanje en Portugal. Naar alle waarschijnlijkheid wordt de wereldbeker van 2018 in Europa gespeeld, waardoor Australië meer kans maakt de wereldbeker in 2022 binnen te halen. Ook Rusland stelde zich kandidaat. Hoewel de Russen genoeg financiële daadkracht hebben, zijn de logistieke problemen te groot. “Rusland heeft te kampen met elf verschillende tijdszones. Daardoor zouden er te veel nieuwe luchthavens moeten komen”, zegt persverantwoordelijke van Beltomunidial 2018 François Colin.
Nederland heeft meer grote voetbalnamen dan Engeland of Spanje.
Nu probeert men zoveel mogelijk landen te overtuigen om zich achter het project van België en Nederland te scharen. Zo was er een Belgisch-Nederlandse delegatie aanwezig op de algemene vergadering van de Afrikaanse voetbalbond en op het landenkampioenschap in Ivoorkust. Naast het zoeken van hulp voor het organiseren, wordt er ook reclame gemaakt voor de steun die ‘onze’ organisatie van de wereldbeker samen met de Proleague zal verlenen aan twintig ontwikkelingslanden.
Geen gezamenlijke kandidaturen
Eind januari zei de voorzitter van de FIFA, Sepp Blatter, dat de FIFA gezamenlijke kandidaturen zal verwerpen. België en Nederland blijven echter bijzonder kalm bij deze uitspraak. “Blatter doelde duidelijk op de co-organisatie van Spanje en Portugal. Grote landen zoals Spanje, die in staat zijn de wereldbeker alleen te organiseren, moeten dat volgens hem ook alleen doen”, verduidelijkt Colin. Tijdens een gesprek met de Belgisch-Nederlandse delegatie had Blatter zich zeer lovend uitgelaten over de kandidatuur van de Lage Landen. Hij herhaalde zijn lof tijdens de Olympische Spelen en in het Europese parlement. Voorlopig wordt er geen rekening gehouden met de mogelijkheid dat België en Nederland wel eens naast de beker zouden kunnen grijpen. “We gaan 100% voor de wereldbeker in 2018 of 2022. Wat we doen als we die niet halen, zien we dan wel”, aldus Colin.
“Onze zwakte is onze sterkte. België en Nederland zijn klein, maar slaagden er met Euro 2000 wel als eerste in om een EK rendabel te maken. De Lage Landen hebben op die manier de weg geplaveid voor andere kleine landen”, dixit Colin. “Een ander voordeel is dat er bij de 24 leden van het uitvoerend comité van de FIFA ook heel wat kleine landen zitten.” Ons sportieve wereldbekerverleden en het feit dat België en Nederland de FIFA mee hebben opgericht, spelen uiteraard ook in ons voordeel. Nederland staat daarenboven op de derde plaats van de FIFA-ranglijst. “Het grote aantal voetbalcoryfeeën die zich achter het project zetten en nog zullen zetten, is verbluffend. Ik durf stellen dat Nederland alleen al meer grote namen kan leveren dan Engeland of Spanje”, verklaart Colin. Alain Courtois gelooft dan weer dat de centrale ligging van België en Nederland een groot voordeel biedt. Dat Brussel de Europese hoofdstad is, zal ook worden uitgespeeld.
We gaan 100% voor de wereldbeker in 2018 of 2022. Wat we doen als we die niet halen, zien we dan wel.
Gebrek aan Belgische stadions
Voorlopig is er geen enkel stadion in België dat voldoet aan de vereisten om er wereldbekerwedstrijden te laten doorgaan. Het belangrijkste criterium is de minimumcapaciteit van 40 000 toeschouwers. Naar aanleiding van Euro 2000 trok de overheid slechts 32 miljoen euro uit voor de bouw van en verbouwingen aan de voetbalstadions. Vlaams minister van Sport Bert Anciaux voorziet nu al een duwtje in de rug van 50 miljoen euro. De financiële kant van de zaak is dan ook niet echt het probleem, de locatie van de nieuwe stadions wel.
Roger Vanden Stock, voorzitter van RSC Anderlecht, gooide midden februari de knuppel nog maar eens in het hoenderhok. Anderlecht zou wachten op de komst van de wereldbeker om te beslissen of het een nieuw voetbalstadion zou bouwen. Komt dat er niet, dan blijft Anderlecht in het Astridpark spelen en zal het zijn huidige stadion verbouwen. Ondertussen besliste Anderlecht dat het sowieso zijn Constant Vanden Stockstadion zal uitbreiden om er 35 000 à 40 000 toeschouwers een plaats te geven. Volgens Colin probeert de Anderlechtpreses met deze zet druk uit te oefenen op de verschillende overheden. De verbouwing zou immers een te dure tussenstap zijn voor Anderlecht, want er komt zeker een nieuw voetbalstadion in Brussel voor meer dan 40 000 toeschouwers.
Ook in Brugge, Charleroi, Luik en Antwerpen vindt men voorlopig geen nieuwe locatie voor een voetbalstadion. Club Brugge, dat het verst gevorderd is met een bouwproject, wil een nieuw multifunctioneel stadion in Loppem neerpoten. Een deel van het complex zou onderdak verlenen aan een winkelcentrum en kantoorruimtes. Club Brugge heeft ook al een locatie gevonden in Loppem, maar die is nog een landbouwzone en maakt deel uit van de zogenaamde groene rand rond Brugge, waar een nieuw stadion en vooral een winkelcentrum niet in passen. “Clubs kunnen ook creatievere manieren zoeken om een deel van het stadion te financieren. Naast winkelcentra heeft het voetbalstadion in Basel (dat voor Euro 2008 is gebouwd, nvdr.) ook nog bejaardenflats”, zegt Colin. Voor het stadion in Loppem is er een wijziging in het gewestplan nodig. Als er in Brugge of elders toch geen nieuw stadion komt, betekent dat nog niet de doodsteek voor onze kandidatuur voor de wereldbeker. “In totaal moeten er twaalf stadions zijn. Voorlopig zullen er in beide landen zes stadions zijn, maar een 5/7-verdeling kan ook. Ik maak me geen zorgen: die stadions komen er”, vertelt Colin.
Stadion in Antwerpen
Op dit moment zijn er in Antwerpen drie mogelijke locaties voor het nieuwe voetbalstadion. De droogdokken, het Mexico-eilandje en Petroleum-Zuid zijn de kanshebbers. “Elk van die locaties heeft zijn eigen knelpunten”, klinkt het op het kabinet van Ludo Van Campenhout, schepen van ruimtelijke ordening. “Pas wanneer duidelijk is welke oplossingen er gevonden kunnen worden en wie daar de (financiële) verantwoordelijkheid voor wil dragen, zal kunnen beoordeeld worden welke locatie het meest haalbaar is.”
Toch kwamen er reeds berichten dat Petroleum-Zuid als locatie de beste optie zou zijn. Hierdoor zouden feestzaal Petrol en Scheld’apen wellicht verdwijnen en hun deuren elders moeten openen. Samen met de stad zoeken ze naar alternatieven. Hoe het stadion er gaat uitzien weet men ook nog niet. Bij de overwinning van de gemeenteraadsverkiezingen in 2006 droomde Ludo Van Campenhout al luidop en wat voorbarig van een stadion in de vorm van een diamant. “We willen eerst definitief uitsluitsel over de locatie hebben, pas dan zal de markt geraadpleegd worden. De stad streeft wel, net als in alle andere stedenbouwkundige dossiers, naar de hoogste architecturale en stedenbouwkundige kwaliteit.” De serieuze kater die Antwerpen te verduren kreeg na Euro 2000, toen Genk een nieuw stadion kreeg, is blijkbaar weggewerkt.