Bijna drie dwarsjaren later, waarvan twee in de hoofdredactie, begint mijn hand al aarzelend boven de virtuele papierbergen uit te steken. Bij afscheid hoort afzwaaien, toch? Ik voel het redenaarsbloed al borrelen wanneer ik het succesverhaal in mijn bovenkamer samenvoeg: lange nachten, diepe dalen, de maandelijkse tochten door de zeven ringen van de schrijffoutenhel – als ik nu nog één dt-fout zie ... Bloed, zweet en tranen vol inkt drupten op mijn toetsenbord terwijl ik het zoveelste last-minuteartikel net voor de deadline uittypte (fashionably late heet dat). Vergezeld van een bijna machinaal geratel vlogen er voor deze editie alweer drie uit. De bootstrap myth is er niets bij.

“I’m so happy I’m not a woman on Twitch”, verzucht streamer Ludwig Ahgren als hij net daarvoor unban-verzoeken van zijn vriendin heeft beoordeeld. Op haar streamkanaal QTCinderella (QT) wordt ze regelmatig door haar kijkers geslutshamed, geobjectiveerd en geseksualiseerd: wil ze even haar bh uitdoen? In Ludwigs unban-verzoeken vindt QT alleen maar trolls: kijkers die vragen om geband te worden of gewoon losse tekens spammen. Vrouwelijke Twitch-streamers hebben disproportioneel vaak met seksisme te maken. Toch wordt hen vreemd genoeg tegelijkertijd verweten dat ze het makkelijker zouden hebben op het platform. Als mannelijke gamer vroeg ik me af in hoeverre beide argumenten steek houden: een observatie over seksisme op Twitch.

Kunstenaar of topsporter, bejaarde of ondernemer, geen enkele soort ontspringt de dans. Je wordt op een dag wakker met de intense drang om je aan Universiteit Antwerpen in te schrijven. Het gevolg: zo veel vreemde vogels dat het uitzonderlijk wordt om normaal te zijn. Elke maand zetten wij een bijzondere student in de kijker.

Het is niet omdat je veel onnozele weetjes kent, dat je een betweter bent. Dat bewijst een van onze redacteurs door een waanzinnig interessant, ongelofelijk boeiend of verbluffend spannend feit te delen.

De bedrijvigheid heerst wanneer ik het grote atelier betreed waarin de In Situ-studenten werken. Overal in de ruimte liggen materialen verspreid, kunstinstallaties in diverse staten van voltooiing, en ik moet moeite doen om nergens op te trappen. Kan ik mijn excuses nog aanbieden aan elke kunststudent op wiens materialen ik misschien heb getrapt? Ik kon enkele studenten van In Situ, een afstudeerrichting van de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten Antwerpen, heel eventjes storen, voor ze verder werkten aan hun kunstprojecten.