Het is niet omdat je veel onnozele weetjes kent, dat je een betweter bent. Dat bewijst een van onze redacteurs elke maand door een waanzinnig interessant, ongelofelijk boeiend of verbluffend spannend feit te delen.
Let’s talk about pandas! Je weet wel, die zwart-witte dieren die het klaarspelen zo veel pandapunten te sparen dat ze zichzelf de uitsterving dreigen in te storten. Slecht voor het klimaat zijn ze ook al, want deze dieren vreten dermate veel kwetsbare bamboe (en dat terwijl hun spijsvertering geprogrammeerd staat op vlees!) dat het niet mooi meer is. Ze in leven houden kost bovendien stukken van mensen én ze blijken ook nog eens met mentale problemen (lees: depressies) te worstelen. Agressief kunnen ze daarnaast ook zijn, als ze er de energie voor vinden tenminste.
De minieme nageslachtjes die deze reuzenpanda's op de wereld zetten, zijn de kers op de taart. Als vrouw met sterke kinderwens, maar helaas een bijzonder lage pijngrens, kan ik deze vrouwelijke collega’s alleen maar benijden om wat ongetwijfeld de meest soepele, pijnloze bevalling in heel het dierenrijk moet zijn. Het enige voordeel voor ons is dat je met de foto's van deze kleine, pasgeboren dropjes eindeloos kan oefenen met geloofwaardig uitroepen: "Wat een prachtige baby!" Uit al het voorgaande blijkt dan ook duidelijk dat Moeder Natuur deze diersoort zachtjes ‘Die! Die! Die!’ toefluistert.
Misschien moeten we dan maar en masse de natuur haar gang laten gaan en reuzenpanda’s overleveren aan de genadeloze survival of the fittest? Evolutionair gezien trekken ze aan het kortste strootje, c'est la vie. Diersoorten die van de aardbol verdwijnen maken nu eenmaal deel uit van the circle of life, en het uitsterven van reuzenpanda’s zou niet eens een sneeuwbaleffect teweegbrengen zoals het geval zou zijn bij onze dierbare olifanten. Dus waar wachten we nog op?
Ogen kunnen je blijkbaar redden, zeker als je een reuzenpanda bent. In combinatie met de bolle vorm van hun gezicht en opvallende lichaamstekening roepen hun ‘grote’ zwart omrande, ietwat droevige ogen woordeloos uit: ‘Red mij! Red mij!’. Deze geluidstrilling wordt instinctief opgevangen door de mensheid, die hiermee een spiegel voorgehouden krijgt en daarin een metafoor leest voor alle ellende die we gezamenlijk aanrichten. Evolutionair onderontwikkeld? Integendeel! Was de stand van hun ogen omgekeerd geweest, dan hadden deze kolossen ons mensenhart ijskoud gelaten. Ons moederinstinct wordt nu echter getriggerd door deze aandoenlijke dieren met een hoog aaibaarheidsgehalte, waardoor wij bij het aanschouwen van de reuzenpanda alleen maar kunnen denken: 'Live! Live! Live!'
- Login om te reageren