I chose not to choose Spain, I chose something else. En zo ben ik voor een half jaar in Kopenhagen beland, de hoofdstad van Scandinavië zoals de Denen zeggen. Beter bekend is Kopenhagen als de stad van Hans Christian Andersen en het kleine zeemeerminnetje.
Zij verdween enkele weken terug echter eventjes uit het stadsbeeld na een tragisch voorval. Ze werd namelijk opgeblazen met dynamiet. Het was niet de eerste keer dat het arme meisje hardhandig werd aangepakt. Ze verloor al meermaals haar hoofd na uit de hand gelopen studentengrappen. Nu moest het kind een volledige chirurgische ingreep ondergaan. Niet dat ik medelijden had met alle Japanners die Kopenhagen speciaal bezoeken om een foto van dit beeldje te maken. Die namen toch lustig foto’s van het voetstuk of speelden zelf voor zeemeermin.
Gelukkig is in Kopenhagen nog wel meer te zien dan het voetstuk van een verdwenen zeemeermin. Naast de langste winkelstraat van heel Europa vind je in centrum Kopenhagen Tivoli, het oudste en tevens meest kitscherige pretpark van Europa. Als je de naam van dit pretpark omkeert, krijg je – inderdaad – I lov it. Spijtig genoeg is dit lichtelijk overdreven. Wat wel de moeite is: Nyhavn. Dit gezellige haventje is langs de zonnekant bezaaid met cafés en bistro’s, en wordt tijdens de zomermaanden de langste toog van Kopenhagen genoemd.
In de wijk Christianshavn, eveneens midden in het centrum, kun je even het Koninkrijk Denemarken verlaten en je toevlucht zoeken in de onafhankelijke staat Christiania. Deze vrijstaat werd in de jaren zeventig opgericht door een handvol hippies in een verlaten legerkazerne aan het water. Er wonen op dit moment ongeveer vijfhonderd mensen in Christiania, waaronder echte, overjaarse hippies, maar ook gezinnen met kinderen. Al deze mensen bepalen op grote volksraden hun eigen wetten.
Auto’s zijn bijvoorbeeld verboden, maar het gebruik van cannabis is toegelaten. Ondanks het toenemende politieke protest is Christiania uitgegroeid tot het boegbeeld van de alternatieve scene van Kopenhagen. Mensen komen erheen om de drukte van de stad even te ontlopen en een jointje te roken, of gewoon rustig een pint te drinken.
Maar wat voor pint: lauw, en zonder schuim. Carlsberg, probably the best beer in the world. Probably – ja, voor wie niet beter weet. Geef mij maar een frisse Belgische pint, met schuim. Skol!
Ruben Vanleene
Tweede jaar graad handelsingenieur