In het tweede nummer van dwars werd een inleiding gegeven op het Bologna-akkoord. Dit om jullie beter te betrekken bij een thema dat ditmaal toch helemaal geen ‘ver-van-mijn-bed-show’ is. Daarom een vervolgartikel over het wettelijke kader voor de herstructurering van het hoger onderwijs in Vlaanderen.
Ik moet eerlijk bekennen dat ik na het lezen van het decreet even geen bomen meer zag door het bos. Maar na een korte recapitulatie kan ik toch concluderen dat het decreet inhoudelijk uiteindelijk slechts een magere hap is voor de student (en waarschijnlijk ook voor de universiteiten en hogescholen). Een groot deel van het decreet bestaat uit algemene definities en doelstellingen (b.v. art. 6 § 1 t.m. 6).
Daarbij is een aanzienlijk aantal pagina’s gewijd aan de onderwijsbevoegdheid; er wordt aangegeven welke universiteiten en hogescholen in welke studiegebieden bevoegd zijn om opleidingen aan te bieden en de daarbij behorende graden te verlenen. Interessanter is natuurlijk de vraag: ‘hoe zal de omvorming naar een bachelor- en masterstructuur plaatsvinden?’ Helaas, daar wordt met geen woord over gerept, want dat zal een taak zijn voor de universiteiten, hogescholen en associaties zelf. Zo moeten de hogescholen en universiteiten ook zelf ‘voorzien in aangepaste overgangs- en begeleidingsmodaliteiten voor studenten bij de opbouw van de bachelor- en masteropleidingen en de afbouw van de opleidingen die erdoor vervangen worden en zorgen voor de interne en externe kwaliteitszorg van de onderzoeksactiviteiten.’ Slechts het begrip ‘accreditatie’ wordt nader toegelicht en wederom in brede bewoordingen wordt vastgelegd wanneer een bachelor- of masteropleiding geaccrediteerd zal worden (art. 55 § 3).
Verder zijn de onderwerpen ‘creditsysteem’, ‘studietraject’ en ‘studiegeld’ ook niet opgenomen in het decreet. Alhoewel, een kleine correctie ten aanzien van laatstgenoemde: dit onderwerp is als dusdanig wel opgenomen, maar de bedragen voor de opleidingen zijn nog niet bepaald (een onbelangrijk detail?). En wat betreft de eerste twee thema’s wil de werkgroep nog ‘grondig reflecteren’ (brief) en het studietraject pas aanpassen wanneer de nieuwe bachelor- en masterstructuur vanaf 2004-2005 gradueel zal worden ingevoerd.
Aha, daar is misschien een lichtpuntje in de duisternis: de data voor de invoering van de nieuwe graden en structuur zijn wél in het decreet vastgelegd. Volgens de versie van 18 januari 2002 is het de bedoeling de bachelor- en mastergraden vanaf 2003-2004 in te voeren, de bachelor- en masterstructuur vanaf 2004-2005. Onder voorbehoud uiteraard.
En jawel, jullie zullen ook wel denken: ‘waarom zo een haast als er nog zo veel onduidelijkheden, bedenkingen en discussies zijn?’ In dit geval heeft Vlaanderen weinig keuze wil het niet uit de Europese pas geraken. Europa houdt nu eenmaal van snelheid en geeft soms weinig om diepte.
Zie ook: 3 plus 2 is 4