De mug die om je oor zoemt als je probeert te slapen, toont geheel onbaatzuchtig aan dat je nooit te klein bent om een wereld van verschil te maken. In de aula komt de student in aanraking met gebrek aan koffie, verloren versnaperingen en professoren die zijn vergeten hoe het is om student te zijn. Van tijd tot tijd nemen de frustraties zo’n proportie aan dat de toogfilosoof uithangen in een troosteloos bruin café niet meer volstaat. Met de examens in zicht ziet zelfs een wereldverbeteraar soms het licht in de duisternis niet meer. In deze tijd van hoge nood is een wereldverbeterende sidekick hoognodig om het zonnetje in huis te zijn. Twee dwarsers slaan in deze speciale exameneditie dan ook de handen in elkaar om opnieuw een concreet probleem uit het studentenleven aan te pakken.
Examens betekenen voor veel studenten bittere eenzaamheid. Afgesneden van je sociale leven ben je voor enkele weken onverbiddelijk verbannen naar je vaste studieplek. Je vrienden kom je met een beetje geluk in een flits juist voor of na je examen tegen, je gezinsleden kortstondig aan de keukentafel. Het broodnodige sociale contact blijft dan ook steken op een tragisch onverzadigd niveau.
Het enige gezelschap waarop je kunt bouwen gedurende deze donkere dagen, zijn de dikke cursussen, je slordige notities en onduidelijke PowerPoints. Door de vele uren die je slijt achter je bureau, wordt elke vorm van genegenheid en intimiteit afgevlakt. De enige die op regelmatige basis zijn armen om je heen slaat en je helemaal in zijn grip heeft, is de stress. In tijden van nood kun je alles knuffelen, maar stress is geen geliefde knuffelaar.
Het gebeurt daarom niet zelden dat deze twee redacteurs zich proberen te nestelen in de genegenheid die voorhanden is: warme dekentjes, een oud knuffeldier, soms zelfs onze Hogwartsmantel. De mogelijkheden zijn echter beperkt en de examenperiode is lang, dus echt volstaan doet dit niet. Het is dan ook des te tragischer dat Universiteit Antwerpen niet meer haar steentje bijdraagt aan de mentale examentoestand van haar studenten.
In tegenstelling tot de Universiteit Antwerpen, heeft de Universiteit van Californië daar alvast iets goeds op gevonden: hier kunnen studenten zich tijdens de examens ontspannen met het voeren en verzorgen van lama’s. Met deze dieren een hindernissenparcours afleggen is ook een optie. We wijzen UAntwerpen er dan ook op dat er ook op campus Drie Eiken lama’s voorhanden zijn. Paarden, koeien, visjes, ratten en muizen zijn hier tevens van de partij. Waar blijven die broodnodige groepsknuffelsessies?
Veeleisend zijn we niet eens. Lama’s zijn misschien exotisch, maar ook inheemse dieren kunnen in tijden van knuffelnood de student tot rust brengen. Zo vindt het knuffelen van puppy’s al langer plaats op de universiteiten in de Verenigde Staten en het Verenigd Koninkrijk. In november werd dit geniale initiatief voor het eerst geïntroduceerd aan de Universiteit van Amsterdam. Op twee dagen tijd kregen 160 studenten de kans om met een begeleider een kwartiertje met de puppy’s te spelen in een speciale puppykamer. De plaatsen voor de knuffelsessie vlogen in een paar minuten de deur uit.
De populariteit van het puppyknuffelen is niet verwonderlijk, want als je de studie van de University of British Columbia in Vancouver mag geloven, zorgt het knuffelen van honden ervoor dat het stresspercentage van de knuffelende studenten tot 47% daalt. Bovendien zou de student zelfs tot tien uur na de knuffelsessie minder negatieve emoties en stress ervaren en gemotiveerder zijn dan andere studenten. Kortom: puppy’s are an inexhaustible source of magic.
De Universiteit Antwerpen heeft met andere woorden de gemoedstoestand van haar studenten in handen en met een beetje gekneed hier en daar kan ze de donkere examenperiode heel wat lichter maken. Bij deze nomineren we twee wereldverbeterende initiatieven waarmee de universiteit niet enkel het studentenleven verbetert, maar ook het leven van dieren zelf.
Eerst stellen we met lichte dwang voor om de verzorging van de lama’s, die op de buitencampussen gehouden worden in het kader van de richting dierengeneeskunde, aan studenten over te laten. Dit is immers een win-winsituatie voor alle partijen: het verlaagt het stressgehalte van de student, verlicht het takenpakket van het zorgpersoneel van UAntwerpen én geeft meer knuffels voor de dieren in kwestie.
Voor studenten die de buitencampus als het einde van de wereld beschouwen, zou de universiteit een alternatief kunnen voorzien. In samenwerking met Antwerpse dierenasielen kan de universiteit haar studenten de kans geven om hun koude, grijze blokperiode wat warmte en kleur te geven door een handje toe te steken in het dierenasiel. Dit komt niet enkel de stressende student ten goede, maar ook de asielen, die altijd een extra helpende hand kunnen gebruiken, en onze harige (of minder harige) vrienden die anders veel te weinig menselijk bezoek ontvangen.
Natuurlijk zijn er nog de meelijwekkende studenten die met een pelsallergie kampen. Omdat discriminatie – in welke vorm dan ook – echt niet meer van deze tijd is, moeten ook zij deel kunnen nemen aan deze onmisbare knuffelsessies. Op de buitencampus is hier al een oplossing voor voorzien in de vorm van giraf Dana, de overleden giraf waarvan het skelet nu gebruikt wordt voor didactische doeleinden. Om ook aan de knuffelnoden van de allergische studenten op de stadscampus tegemoet te komen, zou het interessant zijn mocht het asiel waarmee men samen werkt ook beschikt over naaktkatten en/of –cavia’s.
Een knuffelige examenomgeving is geboren.
- Login om te reageren