De homo sapiens studentus of dwarsligger in de volksmond, is een bijzondere soort. Naast de kenmerkende activiteit van studeren, staan de exemplaren van dit ras vooral bekend als genieters van het (nacht)leven. Maar hebben zij ook andere geheimen prijs te geven? dwars zoekt het uit in hun natuurlijke habitat, het kot. Deze student kiest als nachtelijk vertier meer voor glamour en politieke statements dan pintjes pakken.
Wanneer ik met roze cava in de hand verregend binnen strompel, vang ik nog net een glimp op van de knappe jongeman van 22 jaar die Taal- en Letterkunde studeert. Terwijl Björk door de speakers galmt, is hij druk in de weer met een gamma aan sponsjes, tubes en potjes. De badkamer is een chaotische tempel waar een ovidiaanse metamorfose plaatsvindt. Want vanavond poseer ik niet met mijn favoriete oud-huisgenootje, maar met mijn nieuwe BFF Veronika.
Van pruiken tot nepnagels en -wimpers, er komt nog vanalles bij kijken om als drag queen de deur uit te kunnen. De laatste keer dat deze student en zijn lief in drag waren, was voor de verjaardag van zijn nichtje in Gent. De jarige was dan ook de inspiratiebron. “Meestal bedenken we één complete look voor een avond, maar echt op haar lijken of op een andere vrouwelijke bekendheid, dat lukt niet. Daarvoor moet je zelf al het gezicht hebben. En drag gaat daar eigenlijk ook niet over.”
De eerste keren dat er met drag werd geëxperimenteerd was thuis, met veel drank en muziek. “Dat was voor ons eigenlijk het uitgaan. Op den duur vond ik het wel jammer dat al die moeite werd gedaan om binnen te blijven, maar ik ben ook perfectionistisch. Ik ga pas in drag naar buiten als het goed is. Die eerste keren trok het echt op niks.”
“Soms vraag ik me af of er ook hetero’s zijn die dit doen.” Drag is sterk verweven met de gay culture, het is naast de make-up en kleren ook een groot deel acteren. Het taalgebruik dat erbij hoort, is overwegend gay slang. Sinds het experimenteren met drag heeft Veronika dan ook veel meer appreciatie voor die cultuur.
“Vroeger zag ik het als een soort noodzakelijk kwaad dat bij het stigma gay hoort, nu zie ik het als iets om trots op te zijn. Iets dat de gay community zich kan toe-eigenen.” Dat er ook negatieve geluiden zijn rondom drag of andere vormen van vrouwelijkheid, zegt volgens Veronika veel over de verdraagzaamheid van een persoon. “We hebben al geluk dat we hier wonen en niet in Rusland bijvoorbeeld, maar als in Humo staat te lezen dat dertien procent van de kinderen liever geen homo’s in de klas wil, vind ik dat schokkend. Als gemeenschap kunnen we daar geen genoegen mee nemen.”