Het leven van een Erasmusstudent in Antwerpen lijkt soms een en al feest te zijn. Toch verloopt hun verblijf in ‘t Stad niet zo vlekkeloos als je zou verwachten. Tegen welke problemen lopen ze aan en wat doet de universiteit daaraan?
Van de problemen vang je hier en daar flarden op. Maar de studenten te pakken krijgen die ze hebben doorgemaakt, dat bleek moeilijk. Zijn het dan toch roddels? We spraken een paar Erasmussers, die ons een kijkje in hun wereld gunden.
opblazen
Contact met Belgische studenten blijkt een groot pijnpunt te zijn. Buitenlandse studenten willen graag met locals spreken, maar dat gaat moeizaam. Dat is vooral zo in de les, waar de Belgische studenten wat afstandelijker zijn.
Het studiesysteem is ook een raadsel voor sommigen. Want wat verwachten proffen van een paper? Wat betekent het als je een twaalf haalt, is dat goed? Er zijn faculteiten die wel feedbackmomenten organiseren, vertelt Hacer, een Architectuur studente uit Turkije.
Ook worden Belgische studenten soms voorgetrokken, geeft een andere Erasmusstudent aan. Die student volgde een master, maar kreeg weinig kans om een thesisonderwerp te kiezen dat hem beviel. De professoren stonden niet bepaald te springen om met hem samen te werken. En als hij dan een aanbod voor een onderwerp kreeg, speelde dat specifiek in op het feit dat hij buitenlands was.
Praktische, kleine dingen kunnen ook een hindernis vormen. Azertyklavieren, in het buitenland een zeldzaam object, blijven buitenlandse studenten verbazen. Het lijkt misschien banaal, maar zo’n obstakel maakt het afleggen van een computerexamen wel meteen een nog grotere uitdaging. Maar zijn die problemen niet een beetje opgeblazen?
doorprikken
Door de universiteit wordt namelijk best veel georganiseerd. Zo doet Herlinde Van de Maele van de Dienst Internationale Samenwerking ons uit de doeken hoe de ontvangst van buitenlandse studenten verloopt. Een week voor de lessen beginnen, kunnen ze deelnemen aan een survivalcursus met lessen Nederlands en interculturele communicatie. Daarna vindt er een infomarkt plaats, waar ze kennis kunnen maken met de sportdienst, cultuurdienst en een aantal studentenorganisaties. Ze brengen ook een bezoekje aan GATE15 en kunnen mee op rondleiding door de universiteit en de stad.
Ook tijdens het semester kunnen Erasmussers proeven van de Antwerpse cultuur. In een speciale Facebookgroep worden allerlei activiteiten gedeeld. Om in contact te komen met Belgische studenten bestaan er trouwens ook een aantal initiatieven. Zo brengt ESN hen in contact met Belgische buddies.
Bij Belgische gezinnen of studenten eten, dat kan ook. De Belgian Dinner Circle is een initiatief waarbij gezinnen studenten uitnodigen om mee te eten. “Maar veel gebruik wordt daar niet van gemaakt”, zegt Herlinde. Het is vooral moeilijk om gezinnen te vinden, want de vraag is wel heel groot. Ook niet zo gek als je weet dat het initiatief online niet terug te vinden is. Met een mailtje naar de Dienst Internationale Samenwerking (incomingstudents@uantwerpen.be) kun je je wel opgeven en misschien eens een Erasmusser op kot ontvangen.
In al die officiële organen moet verplicht Nederlands worden gesproken, wat het voor buitenlandse studenten moeilijk maakt om daarin te participeren.
Veel studenten blijken in de Erasmusbel te leven. “Dat is ook wel begrijpelijk,” zegt Herlinde, “want andere Erasmussers maken hetzelfde mee als jij.” Je ziet vaak dat ze alleen met andere buitenlandse studenten omgaan. Ook studenten uit dezelfde landen zoeken elkaar vaak op.
“Voor problemen bestaat er geen centraal orgaan”, legt Herlinde uit. De universiteit wil dat buitenlandse studenten de normale weg gebruiken. “We verwijzen ze daarom aan het begin van het jaar al door naar het STIP, de ombudspersonen en de Studentenraad. We geven ze daarvoor een lijst met alle contactpersonen.” Mochten ze dan nog met problemen blijven zitten, kunnen ze wel altijd bij de Dienst Internationale Samenwerking terecht.
En maken studenten dan gebruik van die ‘normale weg’? Geert de Hoon, voorzitter van de Studentenraad, zegt dat zij weinig vragen van buitenlandse studenten krijgen, “maar individuele stuvers krijgen soms wel vragen van hen.” Ze merken ook dat buitenlandse studenten minder snel de weg naar de Studentenraad vinden. “Daarom zetten we nu de meeste van onze berichten ook in het Engels op onze Facebookpagina en hebben we aan de Engelstalige Facebookpagina van UAntwerpen gevraagd om onze berichten te delen zodat we die buitenlandse studenten beter kunnen bereiken.”
Ook taal is een barrière, want er is sprake van een strikte taalwetgeving. Erasmusstudenten kunnen dus niet zomaar deelnemen aan de Studentenraad. “In al die officiële organen moet verplicht Nederlands worden gesproken, wat het voor buitenlandse studenten uiteraard moeilijk maakt om daarin te participeren”, legt Geert uit.
wegvliegen
Die inspanningen van de universiteit worden vaak ook erg gewaardeerd. Zulla, een Oostenrijkse studente, beaamt dat de universiteit erg behulpzaam is: “Ik voelde me enorm opgelucht dat de universiteit van Antwerpen echt wilde dat we ons welkom voelden. Het STIP was heel behulpzaam toen ik advies nodig had en het maakte daar ook geen verschil dat ik een uitwisselingsstudent ben.” Ze benadrukt daarbij het belang van ESN en de Dienst Internationale Samenwerking. “Het zijn zowel de studenten van UAntwerpen als de medewerkers die van de overweldigende ervaring van studeren in het buitenland een handelbaar avontuur maakten!”
Het kan dus anders. Alle wegen die wij bewandelen, zijn ook bereikbaar voor buitenlandse studenten, maar misschien kunnen de wegwijzers nog beter.
- Log in to post comments