Roepen tot je gehoord wordt, of toch roepen tot je de tegenpartij overstemt, het is een veel voorkomende modus operandi geworden, al valt het niet echt nieuw te noemen. De lezing die Benno Barnard op 31 maart had moeten geven, werd – nog voor de man goed en wel zijn mond had opengetrokken – onderbroken door het geroep van een stuk of wat radicale moslims (het lijkt veilig om daar vanuit te gaan), waardoor het geheel uiteindelijk afgelast werd. Lullig? Zeer zeker. Onverwacht? Niet echt.
Voor alle duidelijkheid, het hele concept ‘wie iets zegt dat mij niet aanstaat, probeer ik het zwijgen op te leggen’ is verwerpelijk. Ook Sharia4Belgium, de website die aan de oorsprong lag van de verstoring, valt niet toe te juichen. Misschien moeten we het in het vervolg hebben over een scheiding van religie en staat, in plaats van een scheiding van kerk en staat, zodat niemand denkt dat het enkel over de katholieken gaat. Maar het is ook niet nodig om paniek te gaan zaaien en te doen alsof we ‘onze cultuur’ (wat dat ook moge betekenen) tegen de islam moeten beschermen, zoals ook Benno Barnard beweert.
Barnard is helemaal geen heilig boontje, hoezeer hij ook dweept met de joods-christelijke traditie. De symboliek van het meenemen van lijfwachten van het Vlaams Belang zal een belezen man als hem ongetwijfeld niet ontgaan zijn. De reden die hij opgaf, namelijk dat hij geen bescherming kreeg van de politie, lijkt ook wat absurd, aangezien er agenten in burger in de zaal zaten en uniformen klaarstonden.
Maar zelfs als we de provocerende titel van de geplande lezing, ‘Het islamdebat: Leve God, weg met Allah’, naast ons neerleggen en enkel kijken naar wat Barnard vertellen wou (fragmenten ervan zijn terug te vinden op de website van Knack), toont er zich enkel een kleine man met een mank discours. Hij roemt de joods-christelijke traditie omdat ze de wortels in zich zou hebben van het atheïsme en vergeet terloops dat de islam evengoed een evolutie is van diezelfde joods-christelijke traditie én dat het atheïsme helemaal niet de uitvinding van JHWH is. De Boeddha, iemand?
Waar Barnard zich echter volledig blootgeeft en zijn affiniteit met het gedachtengoed van het Vlaams Belang laat zien, is in het wild om zich heen schoppen dat hij achteraf deed. Misschien heeft u het wel gehoord, dat onze universiteit de sharia zou aanleren en dat we een bastion zouden zijn voor salafisten en zo voort en zo verder. En dat “ethisch hoogstaande moslims” zich tegenover hem verontschuldigd hebben “voor iets waar zij part noch deel aan hadden” ontroerde hem. Moet onze pastorale dienst zich dan ook verontschuldigen aan iedereen die het slachtoffer werd van pedofiele katholieken?