Op donderdag 5 november was het weer zover: algemene treinstaking in heel ons land. Even dreigden de vakbonden ermee om elke donderdag te staken tot april. Dankzij nieuwe sociale gesprekken zijn de gemoederen bedaard en ziet het er voorlopig niet naar uit dat er in de nabije toekomst nog gestaakt zal worden. Desalniettemin besteedt dwars graag wat aandacht aan de pendelende student (en professor).
De staking van 5 november werd georganiseerd door de twee grootste spoorwegvakbonden: de socialistische vakbond ACOD en het christelijke ACV-Transcom, die geen grote fan blijken te zijn van het idee om B-Cargo Operations af te splitsen. Dit is "de historische spooroperator voor het goederenvervoer" volgens de officiële website van de organisatie. Met andere woorden: B-Cargo zorgt in België voor het goederenvervoer per trein. Een oplettende pendelaar zou zich terloops kunnen afvragen waarom het personenvervoer dan ook plat moet; de solidariteit kent blijkbaar geen grenzen bij de spoorwegvakbonden.
Nochtans waren de stakers minder tolerant voor collega's die wel aan de slag wilden gaan. Sommige machinisten werden door een staker of vijf ‘overtuigd’ om hun locomotief te verlaten en hardnekkige machinisten kregen een rode vlag te zien op hun spoor, het teken voor groot gevaar. Het zal te druk geweest zijn op het spoorwegnet. En op een stakingsdag rijdt er best geen enkele trein uit, aldus een enthousiaste staker. “Dat is beter voor de reizigers, want anders staat de trein morgen misschien niet op de juiste plaats.” Bij gebrek aan reizigers in de buurt kon de man in kwestie natuurlijk niet vragen wat zij er nu eigenlijk van vonden.
De creativiteit van de forens
Pendelaars moeten tijdens zo’n staking een beroep doen op hun creativiteit om oplossingen te bedenken voor hun vervoersprobleem. De meest voor de hand liggende oplossing is het gebruik van de immer trouwe vierwieler. Helaas heeft niet elke student (of professor) een rijbewijs, auto en/of chauffeur ter beschikking. Ander openbaar vervoer kan dan soelaas bieden, hoewel dat natuurlijk ook niet optimaal is voor de ervaren treinreizigers. Alle wegen leiden naar Antwerpen, maar nog niet alle bussen hebben deze wegen gevonden. Voor mensen uit mijn regio betekent dit een reistijd van ongeveer anderhalf uur. Dat is heel wat minder tijd om te soezen, als je bedenkt dat de trein er 20 à 35 minuten over doet. En het is algemeen geweten dat treinreizigers enkel bij de hoogste nood in een bus kruipen (en omgekeerd), dus andere oplossingen zijn onontbeerlijk.
Geluk en sportief gedrag
Wie geluk heeft, kent een aantal kotstudenten (één is zelfs al voldoende) die tevens zo vriendelijk zijn een deel van hun kot voor één of twee nachten uit te lenen aan een pendelaar. Zoals elke oplossing, kent ook deze echter haar nadelen. Kotstudenten hebben zelden een bed te veel, dus het is mogelijk dat je de nacht op een oncomfortabel matje moet doorbrengen. Een matje dat je, samen met je slaapzak, op een zo aangenaam mogelijke manier op dat kot moet krijgen. Compact inpakken, het is niet iedereen gegeven.
Wie enigszins sportief ingesteld is, kan er een gezellige fietstocht van maken. Deze oplossing heeft het grote voordeel dat ze gezonder is dan alle andere. Voor je hieraan begint, kan je een afweging maken tussen de voor- en nadelen van het naar de les gaan. Als de voordelen niet opvallend talrijk blijken te zijn, is het waarschijnlijk niet de moeite stijve ledematen te riskeren. Indien het wel de moeite is: vertrek op tijd.
Voor avonturiers
Sommige mensen nemen geen genoegen met voor de hand liggende oplossingen, of hebben graag een verhaal klaar tegen dat ze bij hun vrienden zijn. Gelukkig voor hen kan het ook avontuurlijker. Liften is bijvoorbeeld een handige oplossing, vooral bij mooi weer. Het avontuurlijke aan deze oplossing is dat je nooit weet of je wel in Antwerpen zal geraken. En als het lukt, is het mogelijk dat je er pas bent nadat de les is afgelopen.
Voor wie naast avontuurlijk ook sportief ingesteld is en fietsen voor watjes vindt, is er nog één oplossing: de step of het skateboard. Intensieve inspanning verzekerd en tevens een verhaal om later aan de kleinkinderen te vertellen.
Maar avontuurlijk ingesteld of niet, een treinreiziger zit het liefst op de trein. Eén die bij voorkeur op tijd en zonder mankementen in het juiste station arriveert.