a Trump card for Europe? (2)

LVSV Antwerpen

Zoals South Park het voorstelde waren de Amerikaanse presidentsverkiezingen voornamelijk een strijd tussen Giant Douche en Turd Sandwich. Waarbij laatstgenoemde in het stof beet. Om eerlijk te zijn, ben ik niet verbaasd dat Trump de verkiezingen heeft gewonnen. Ik hoopte dat niemand voldoende kiesmannen zou halen en de Libertaire Partij de kaap van 5 procent zou overschrijden, waardoor Johnson nog een kans maakte via het Congres. De libertairen klokten af op 3 procent (meer dan 4 miljoen stemmen), een historisch hoogtepunt. Dat terwijl Jill Stein veel minder stemmen haalde, maar wel meer aandacht kreeg in onze media.

Nu de stembusslag is beslist, schreeuwen verschillende groepen van de samenleving over de hele wereld moord en brand. Trump zal het homohuwelijk afschaffen, rassenhaat bevorderen, alleen opkomen voor de rijken, et cetera. Ik vind deze paniek getuigen van een geringe kennis van het Amerikaanse politieke stelsel. De VS hebben een sterk politiek-bestuurlijk bestel met verscheidene checks and balances. Ik geloof niet dat het Amerikaanse parlement ooit te verregaande maatregelen zou toestaan. Integendeel, ik denk zelfs dat er opnieuw een herstel komt in de machtsbalans tussen het presidentiële ambt en de parlementaire werking. We mogen niet vergeten dat de Amerikaanse president de afgelopen jaren meer bevoegdheden heeft gekregen vanuit het parlement, omdat men hem ermee vertrouwde. Maar hier bouw je geen veilig democratisch bestel mee. Wanneer je functies geeft aan de uitvoerende macht, dan zou je ze moeten beperken tot diegene die je zou toevertrouwen aan iemand die je helemaal niet vertrouwt. Want de kans dat zo iemand aan de macht komt is reëel. Welnu, voor verscheidene mensen is Trump zo een persoon en hij heeft dezelfde bevoegdheden als Bush en Obama. Men vreest die macht en ik hoop dat ze deze opnieuw beperken en de Amerikaanse bevolking bij deze haar lesje hierover heeft geleerd.

Deze stembusslag laat bovendien opnieuw de onkunde van onze media bij buitenlandse verslaggeving zien. Ze zaten ernaast met de Poolse presidentsverkiezingen, de brexit en nu ook de overwinning van Trump. Waarom blijven zij onze waarden en zienswijzen projecteren op maatschappijen die op verscheidene vlakken anders denken dan onszelf? Bij ons ondersteunde het merendeel van de bevolking Clinton, voornamelijk gebaseerd op de voorgekauwde informatie van onze nieuwsdiensten. Wie ook naar de Amerikaanse media heeft gekeken, kreeg een ander verhaal te horen. In de VS gelooft men immers sterk dat een overheid niet alle problemen moet oplossen, integendeel. De meeste Amerikanen hebben een gezonde argwaan ten opzichte van een centrale macht. Zij geloven meer in de kracht van het individu, dat ze eigen problemen meestal beter zelf kunnen aanpakken dan een overheid. Waarom kunnen wij dat vanuit Europa niet respecteren? Waarom kunnen wij als Europa niet eens opnieuw leren openstaan voor sommige Amerikaanse visies?

Laurenz Van Ginneken
Voorzitter LVSV Antwerpen 2016-2017
Laurenz Van Ginneken reageerde in eigen naam

CDS Antwerpen

Beste student, beste lezer,

De Amerikaanse verkiezingen hebben de afgelopen maanden het politieke nieuws gedomineerd. Afgelopen week was het dan zo ver. De Republikeinse kandidaat Trump heeft het presidentschap binnengehaald – gewonnen is wat veel gezegd, Clinton had namelijk meer stemmen.

Als christendemocraat, als politicoloog en als mens vind ik deze elections 2016 een trieste zaak. De campagne was beschamend en een beschaafd land onwaardig. De toon, de verwijten, de loze beloften of aantijgingen, kortom de idiotie, maar ook de kandidaten an sich waren bedroevend. Het is jammer dat zo’n machtig land zich op deze manier aan de wereld heeft getoond. De uitslag kon dan ook niet anders dan bedroevend zijn, wie ook zou winnen.

Ben ik verrast dat Trump heeft gewonnen? Nee, zeker niet. Ik had gegokt op Clinton. Desondanks, de situatie van de Amerikaanse samenleving aanschouwend, wist je dat Trumps kansen aanzienlijk waren. Onze media hadden hier geen oog voor en maakte ons met de Clinton-hype wat wijs.

Wat betekent zijn verkiezing nu voor Europa? Als christendemocraat geloof ik in de inherente goedheid van de mens. Ik probeer de zaak dus ook optimistisch te benaderen.

Het buitenlands beleid van Obama heeft volgens mij op veel vlakken gefaald. Libië, een kapitale fout die tot een enorme puinhoop heeft geleid aan de Europese zuidgrens. Oekraïne, een nodeloos conflict als gevolg van een achterhaald Koude Oorlog-paradigma. En Syrië, een diep trieste oorlog. Om over de ontstaansruimte voor de verschrikking van IS nog maar niet te spreken.

Een nieuwe visie kan misschien goed doen. Ik geloof niet in ‘vijand Rusland’, maar in ‘partner Rusland’. We hebben elkaar nodig en een andere houding ten aanzien van elkaar kan verandering brengen. Die mening deel ik dus met Trump.

Uiteraard is het afwachten hoe president Trump gaat handelen, maar zijn aangekondigde doctrine voor het buitenlandsbeleid, “America first”, klinkt beangstigend. Echter, misschien is die dat niet. Misschien is het wel een zegen voor Europa. We laten ons buitenlands beleid nu te veel bepalen door Uncle Sam. Dit brengt ons de laatste jaren echter weinig heil en het NAVO-verband is voor grondige evaluatie vatbaar.

De Europese afhankelijkheid van Amerika in het buitenlands beleid houdt ons klein. Het wordt tijd dat we het heft in eigen hand nemen, zelf een goed buitenlands beleid uitdenken en flink investeren in onze eigen defensie. Het daadwerkelijk verhogen van de defensiebudgetten is noodzakelijk en ook rechtvaardig ten aanzien van de Amerikanen. Trump kan hiervoor dus een stimulans zijn.

Ik geloof Junker als hij zegt dat Trump Europa niet snapt en dat hij dus nog veel zal moeten leren. Maar Europa heeft zichzelf ook nog niet helemaal gevonden. Ik wens dat Trump een extra impuls is om onze eigen identiteit en visie te ontdekken en te vormen.

De Amerikaanse en Europese leiders wens ik veel kracht, maar bovenal wijsheid toe. Ik hoop dat het Amerikaanse en Europese volk zich herpakt en zich gewaarwordt van hun identiteit, waarden en kracht om van ons ‘gemeenschappelijke huis’ een betere plek te maken.

Boudewijn Thönissen, MSc
​Voorzitter CDS Antwerpen 2016-2017

Reageren? Het kan: dwars is immers een studentenmagazine voor én door studenten. Stuur je opiniestuk naar contact@dwars.be en dan publiceren wij je reactie met veel plezier. (De redactie behoudt zich echter het recht voor om reacties in te korten of niet te plaatsen.)