SoapSurd

01/04/2002
šŸ–‹: 

Dit vervolgverhaal heeft als doel de feedback van uwentwege wat aan te zwengelen. Na dit luchtig stukje tekst te hebben doorgelezen, maakt u een keuze uit de drie voorgestelde kandidaten en u bepaalt eveneens welk personage door hem of haar in de volgende aflevering moet worden vervangen. De redactie wacht vol spanning op uw talrijke reacties en zal daaruit besluiten wie wordt geliquideerd en wie diens plaats inneemt. We verwachten uw reacties op soapsurd@hotmail.com.

Het ene probleem is de wereld nog niet uit of er dient zich reeds een volgend aan. Na rijp beraad kwam de crew tot het besluit dat het vliegtuig overladen was. Er moest ballast overboord worden gegooid. Aangezien het gooien letterlijk te nemen viel, was er een schrijnend gebrek aan vrijwilligers. Het machtsgeile mannetje dat zijn danstent net ver onder de prijs had zien heengaan, nam direct het hoge woord en opperde, vanuit zijn recent gekweekte miss-fobie, dat het Ilse Demeulemeester was die moest springen. Ilse citeerde prompt een Antwerps dokwerker: ā€On ne naĆ®t pas femme, on le deviendtā€, hiermede de slachtofferrol van diegenen met een keurmerk in de billen gebrand benadrukkend. Als geboren democraten besloten ze erover te stemmen. Ook Leona was de mening toegedaan dat Ilse de op te offeren persoon was. Ze was immers een potentiĆ«le bedreiging in wording. Gesteld dat deze blonde stoot door een of andere democratische partij tot kandidaat-burgemeester werd gebombardeerd bij de volgende gemeenteraadsverkiezingen, zou dit haar positie in het gedrang brengen. Het feit dat ze dan zelf niet meer opkomt, verwerd tot een triviaal detail. Van Loon was tegen; als humaan iemand vond hij niet dat er dodelijke slachtoffers mochten vallen. Uiteraard was dit slechts een drogreden om de rest van het gezelschap van een terugkeer naar het Antwerpse te overtuigen. Hij was namelijk tot het inzicht gekomen, daar draait het aan de unif toch allemaal om, dat hij ergens in het Europese luchtruim zou hangen terwijl de caviaar-cantus ter gelegenheid van 150 jaar UFSIA en RUCA zou plaatsvinden. Als hij aan Ć©Ć©n ding intussen toe was, dan was het wel een stevige portie steurdril, gevolgd door een flesje ā€¦ ad fundum om alles door te spoelen. Nog 1 keer lekker elitair doen vooraleer de marginaliteit der associaties zich aandient. Fred Chaffaert intussen kreeg er steevast een stuurknuppel bij zodra hij dacht aan zijn Inge Verv(l)otte. Wetende dat hij zich steeds verder verwijderde van zijn natte droomprinses en zo vrijspel gaf aan het duo oude bokken Lippens-Davignon, maakte hem zelfs in bezopen toestand depressief. Bij La Esterella vond Verstraeten wederom steun voor het wippen van Ilse. Hij had haar evenwel een hoofdrol moeten beloven in de eerstvolgende sessie Zundays, onder het motto ā€˜bejaardenbloot met een feestelijk tintjeā€™. Een zich bloot gevende La Esterella zou de nog niet verschoten vuurpijlen afsteken vanuit haar haardos. Dat leverde bovendien hoogstwaarschijnlijk een royale subsidie op van een andere Vogelende Mie. En als hij er een filmpje van zou maken waarin ook Karen, Kristel en Kathleen elkaar wat koddig kinderlijk kreunen zouden laten, dan zou zelfs Bertje wel bijspringen. Financieel dan. Als laatste verweermiddel tegen het democratisch verdict declameerde Ilse dat ze per se de laatste sacramenten wilde toegediend krijgen van een Hongaarse dominee. Ervan overtuigd dat haar hachje gered was, verbleekte ze toen La Esterella uit de toiletten aangestormd kwam met een WC-borstel en ontstoppingsmiddel. Het vooruitzicht menig veteraan te kunnen doen herrijzen, prikkelde haar brein dusdanig dat ze met dit wel erg valabel alternatief op de proppen kwam. Zat Ilse nu maar lekker thuis een of andere Piet aan de kook te brengen.

 

De kandidaten ter vervanging van een van de huidige personages zijn: Guido Belcanto, Alexandra Colen en Brabo.

 

Wie in? Wie uit? Maak uw keuze en stuur ze door naar soapsurd@hotmail.com. In ons volgend nummer gaan we door met een verse crew.