Allereerst een bekentenis: ik heb het nieuwste boek van Jonathan Franzen, Zuiverheid, nog niet gelezen. Het is geen gevalletje uitstelgedrag of pure zomerse luiheid. Het boek ligt op het moment dat deze aankondiging wordt geschreven nog maar net in de winkels. Een ode aan de schrijver dan maar. Want de kans dat dit boek een tegenvallende prestatie gaat zijn, is haast ondenkbaar. Jonathan Franzen, koning, keizer, admiraal van de hedendaagse literatuur en cultuurkritiek.
In zijn essays kan Franzen weleens als heethoofd uit de hoek komen. In zijn romans deelt hij eveneens rake klappen uit, maar weet ze genuanceerd over de honderden pagina’s te verspreiden. Voorgaande succesromans The Corrections en Freedom zijn beide dikke pillen waar echter geen enkel woord te veel in staat. Franzen biedt een handjevol personages die het bloed onder je nagels vandaan weten te halen, maar die toch genoeg sympathie opwekken om ze te blijven volgen. Naast familieperikelen en Amerikaanse kleinburgerlijkheid, onderwerpt Franzen ook politieke en economische kwesties aan zijn kritische blik. Met de nodige intellectuele bagage geeft Franzen de lezer genoeg welgeplaatst sarcasme, cynisme en spitsvondigheid om je meermaals te doen gniffelen of luidop lachen.
Zijn derde en nieuwste roman Zuiverheid kent alvast de verwachting een even solide en bevlogen roman te zijn. Voor wie nog niet bekend is met het werk van Franzen: een warme doch licht dringende aanbeveling om in zijn literaire oeuvre te duiken. Voor wie al fan is: op 18 oktober spreekt Franzen in het Bozar, Brussel.