Speciaal voor u ging B*LGApers op zoek naar een van de topproducten van het Vlaamse Universitaire Onderwijs. Uw reporter trok naar Pakistan en sprak er met dr. Abdul Qadir Khan, de atoomgeleerde die Pakistan een nucleair programma gaf én zijn doctorstitel in 1972 behaalde aan de K.U.L.! Hoog tijd om samen met hem terug te blikken...
Omdat het de enige in België is uiteraard.
Echt? Toen ik er aan het werk was, herhaalden mijn Leuvense collega's steeds dat er maar één echte universiteit was. Ze zeiden wel dat er veel ketterse ‘schooltjes’ hun best deden om in de buurt te komen, waarop steeds een zelfingenomen lachsalvo volgde. Ik heb dat dan maar overgenomen. (buldert) Muhaha!
Daar raakt u mijn tere zieltje. (met tranerige ogen) Ik heb jaren de slaap niet kunnen vatten omdat ik vergeten was met de informatie langs Syrië en Cuba te passeren. Ach ja, niet iedereen is perfect zeker?
Bwa, wat is spioneren? Voor het hogere goed moet je nu eenmaal soms je toevlucht nemen tot wat men in Europa ‘clandestiene praktijken’ noemt. Ik pleit al jaren voor multiculturaliteit en wederzijds begrip! In mijn land is de verkoop van marihuana bijvoorbeeld illegaal. Moet ik elke Nederlander dan ook met een proces opzadelen? We zijn toch volwassen mensen, alsjeblieft!
Patriotisme is ook een vorm van menslievendheid, beste man! Welk nobeler doel dan je landgenoten te geven waar ze zo naar verlangen, namelijk kernwapens! In België krijgen de kinderen met hun plechtige communie een fiets. Bij ons is dat een Kalashnikov. Zodoende kan u zich inbeelden dat een Pakistaanse kernbom voor mijn landgenoten op dezelfde hoogte staat als een overwinning van de Rode Duivels voor de uwe. Gelukkig had Pakistan iemand als ik! U zoekt toch nog een bondscoach, nietwaar?
Toegegeven, ik was niet de meest briljante student. Eerst heb ik nog geprobeerd om een eredoctoraat in de wacht te slepen, maar aangezien ik niet echt kunstzinnig of van koninklijken bloede ben, moest ik dat idee snel opbergen. Ik had, denk ik, wel chance dat ik uit Pakistan kwam. De democratiseringsgolf van mei '68 was net achter de rug, waardoor ze maar al te graag buitenlanders op hun loonlijst hadden staan. Dat had blijkbaar iets met subsidies te maken.
Ook voor mij is dat een raadsel. Ik was indertijd vijf dagen per week actief als stagiair op de luchtmachtbasis van Kleine Brogel. Als dan een of andere onverlaat in mijn naam een document in Leuven indient, wie ben ik dan om dat tegen te houden?
Ach Leuven, grootstad en wereldcentrum der kennis. Alles begint en eindigt daar. Zo heb ik horen vertellen dat de bekende mensen in uw land tegenwoordig allemaal professoren van de K.U.Leuven zijn. Bravo!
Niet echt, maar... Onlangs vroeg een visionair landgenoot van u of ik niets kernachtig kon uitdokteren voor uw land, of toch een deel daarvan. Zou u dit dossiertje aan de heer De Crem kunnen overhandigen?
Dit interview kan enkele toevallige nauwkeurigheden bevatten. Waarvoor onze excuses.