Minha querida amiga,
Wat gaat de tijd snel… Voor jou komt de eindmeet werkelijk in zicht, en hoewel ik in feite nog maar net over de helft zit, lijkt ook hier het einde voelbaar te naderen. Taken afwerken, leerstof bijeensprokkelen en nu eindelijk eens de prof te pakken krijgen die ons al een heel semester lijkt te ontlopen, dat zijn de minder leuke dingen die ons nog te wachten staan.
Maar het zou hier geen Erasmus zijn als daar niets tegenover stond. Vorig weekend mochten we mee op een nationale Erasmus-meeting in de Algarve, samen met ongeveer 400 lotgenoten van over heel Portugal. Een superfeestje dus! Want feesten, dat kunnen ze wel. Organiseren echter nét iets minder. Om half twee 's nachts met de bus vertrekken, werd vier uur - een staaltje van Portugees tijdsmanagement in het extreme. Misverstanden over waar en wanneer af te spreken waren alomtegenwoordig. Dagactiviteiten vielen in het water (soms letterlijk, jammer genoeg) of werden liever in bed doorgebracht. Maar de nachten waren spectaculair. In de lokale bars van Lagos (de enige plaats in Portugal trouwens waar 's nachts eten te krijgen is, en dan nog in de vorm van één luttel hotdogkraampje), druk bevolkt door onze mede-Erasmussers en een miniem aantal andere toeristen, speelden zich ware orgieën af, waar ik mij uiteraard wijselijk van onthouden heb.
Nog twee weken overigens en mijn vriendje komt me opzoeken, in dat opzicht mag de tijd hier nog een pak sneller gaan! Maar eerst is er ook nog Queima das Fitas, een heilige week voor alle studenten in Coimbra. Het staat alom bekend als een week van non-stop feest, bier, bloemenparades en rituelen waarbij lintjes verbrand worden en iedereen in zwarte capes ronddwaalt. Ik ben benieuwd wat er ons deze keer weer te wachten staat…
Geniet jij ook nog van je laatste weken, zo tussen de examens door, en dan zie ik je snel weer terug! Misschien nog hier in Portugal, zo niet op een terrasje ergens in het goeie ouwe Antwerpen…
Anneleen