dwars slijpt het virtuele fileermes en gaat langs de graat van boeken, films, series, games, muziek, theater, haarproducten en rubberen eendjes. Vorige week zat deze redactrice als een klein kind in de cinema. Zenuwen, een grote glimlach en veel te veel popcorn: het was een grote flashback naar de Harry Potter premières van tien jaar geleden. Maar die zenuwen waren ook van angst. Wat als deze film niet aan de verwachtingen voldoet? Wat als het een grote oplichting is van alle trouwe Harry Potter fans die haast niet anders kunnen dan naar de film te gaan kijken?
Het is een geweldige film, laat ik daar al mee beginnen. Bij de herkenbare melodieën uit de Harry Potter films, komt een overweldigend gevoel van nostalgie naar boven. Hoofdpersonage New Scamander is een grappige, wat verlegen Engelse tovenaar die naar New York afreist, naar eigen zeggen omdat hij een bepaald dier wil aanschaffen. Hij verzamelt en bestudeert namelijk fantastic beasts. Dit New York uit de jaren 20 (1926 om precies te zijn), is prachtig weergegeven. Mooie sets, knappe kostuums en heerlijke muziek. Ook de andere personages zijn elk op hun eigen manier fantastic. De film vormt een geweldige samenkomst van de magische sfeer die we al kennen en een nieuw hartverwarmend, maar ook spannend verhaal.
Als ik dan, met pijn in mijn hart, toch iets negatiefs moet noemen, dan zijn dat de special effects. Toen de Harry Potter reeks werd gemaakt, waren special effects nog niet optimaal. Daarom maakten ze veel dingen in het echt: poppen, robots, sets, etc. Daar ging dan meestal nog een laag CGI overheen, maar over het algemeen was alles prachtig. Vanwege de snelle vooruitgang in computeranimatie, hebben de makers van Fantastic Beasts gekozen om alles digitaal te doen – voor zover ik kon zien. En op zich zijn die animaties heel mooi. Totdat iemand een van de magische beesten aait, en je ziet dat hij bijna in de lucht graait, jammer.
Als je bang bent dat de films te veel op vorige Harry Potter films gebaseerd zijn: vrees niet! De film staat helemaal op zichzelf. Er wordt één keer verwezen naar Zweinstein en ook eens naar Perkamentus. Het gaat om de geschiedenis voor het welbekende Harry Potter verhaal. Deze film zal samen met de andere films in deze serie – er komen er nog vier aan – het verhaal van Grindelwald vertellen. Voor ieder die het vergeten is: dat is de duistere tovenaar die in 1945 een groots duel uitvocht met Perkamentus. Het is dus een nieuw verhaal binnen dezelfde tovenaarswereld. Je leert natuurlijk ook nieuwe dingen over die wereld, zoals de gebruiken in Amerika. Daar gebruikt men andere termen en hebben ze een andere tovernaarsschool (mét eigen houses). En ook het uiteindelijke plot van deze film is gebaseerd op een concept dat we eerder nog niet kenden en ik dus niks over zal schrijven.
Haast je naar de cinema, want deze films zijn niet alleen de moeite waard, maar vormen ook een heerlijke ontsnapping naar een andere wereld. Even waan je je een tovenaar en zijn die dreigende deadlines een illusie!
- Login om te reageren